dinsdag 29 maart 2016

2016 0329 Van werkstress en frustratie en over economie -

2016 0329  Van werkstress en frustratie en over economie -
man, man ….doe toch es kalm an
en ga toch maar een liedje zingen

Elke ochtend zoemt zeurend weer die wekker,
en des wekkers wil is onverbiddelijk wet,
jaagt de noeste werkers uit hun rustend bed.
Gans Nederland wordt tot "den arbeid" gericht
te voldoen aan "wie niet werkt, zal ook niet eten"
dat is een recht en moreel gezien een zakelijke plicht,
dat iedereen in Nederland nu toch wel moet weten.

Willem Werker wordt ruw in zijn slaap gestoord
als hij het luide zoemen van zijn wekker hoort,
staat haastig op en wast en kleedt zich onmiddellijk,
wat hij weet, die prikklok is onverbiddelijk,
gehaast ontbijten, verorbert hij met grote schrokken
al z'n boterhammen als hapklare brokken.

Deze arme stakker, nog maar amper wakker
is zo vroeg al volledig opgejaagd,
voelt zich nu van alle kanten
door z'n werk en baas belaagd.

Voor hem heeft deze ochtendstond
bepaald geen goud
in de mond, maar…….
stress, stress, stress, …….
en da's helemaal fout, fout, fout……..

Man, man, man, man ….
doe nou toch 's effe kalm an
en ontspan,
relax, lax leks, leks!
nu effe rustig ademhalen
want je wilt de 80 toch ook halen?
pfffff……

Die welvaart in onze zo geroemde samenleving
is dat nu de kroon op Neerlands hoge economie
of lijkt 't nu een toch meer op een mislukking,
van een redelijk verstoorde en zo zeldzame utopie.
De lam en beursgeslagen 's lands economie
die draait maar door en door in een steeds enger wordende spiraal
en dat verheven management drijft haar werkers met alle macht
tot het uiterste van hun mentale en fysieke kracht
en hoe banaal is dat in deze wereld nu toch allemaal.

Man, man, man, man ….
doe nou toch 's effe kalm an
en ontspan,
relax, lax leks, leks!
nu effe rustig ademhalen
want je wilt de 80 toch ook halen?
pfffff……

De financiële wereld zit in een crisis,
en de werkeloosheid is ook lang niet mis,
en veel ruimte tot investeren is er niet
vele bedrijven en ook ZZP-ers gaan failliet.
Het landelijk begrotingstekort, echt ongekend
wordt eenvoudig en gepast politiek bestreden
en met groot gemak op de massa afgewend
via het systeem van de sociale tolerantie,
van wat men noemt: verdeel en heers,
waarin je toch, heel gewoon moet betalen
van wat de Belasting bij je denkt te halen.

De economie zit in een flinke dip
en de Zorgkosten stijgen ook met stip,
zijn onbeheersbaar en raken oververhit
de politiek reageert en presenteert heel laconiek
aan iedereen z'n eigen rekening
ook dat geeft spanning, ….spanning, .... spanning,
en nog meer stress, …stress,....stress, … stress

Man, man, man, man ….
doe nou toch 's effe kalm an
en ontspan,
relax, lax leks, leks!
nu effe rustig ademhalen
want je wilt de 80 toch ook halen.
pfffff……

De massa van minima en die der Jan Modalen
hebben eens of vaker geen cent meer te makken
om hun schamele eindjes aan elkaar te plakken
Ze trekken zich dan schaamtevol terug
in een zelfgekozen en bescheiden isolement
van eigen huis in haard of misschien wel een tent.

Voor deze crisis is er nog geen kantklare oplossing
al hunkert heel het land naar financiële verlossing
om van druk en zorgen te worden bevrijd.

Vecht voor je recht op werk en and're eerlijke zaken
maar kijk ook eens wat verder om je heen,
dat de ellende van een ander je nog mag raken.

Maar zie en tel eerst al je eigen zegeningen
van al die leuke dingen die je nu nog hebt
en wees daarmee tevreden en schik je in je lot
en ga daarbij vooral een vrolijk liedje zingen
zo heel uitbundig en in dank aan God.

De Bijbel zegt:
"Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen
want de dag van morgen zal wel voor zicht zelf zorgen.
Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last".
"Zoekt eerst het Koninkrijk van God
dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.

Zo…

Morgen maar weer 's kiek'n wat 't wordt!

woensdag 16 maart 2016

20160214 Van moeite en van vertroosting en van dr. P.


Een jaar geleden werd ik gediagnosticeerd op de ziekte van Parkinson (dr. P.)  

Een progressieve aandoening waarvoor nog geen genezing mogelijk is. 

 Dr. P. kent vele gezichten en bij iedere patiënt is het weer anders.

Je levert in dat  geeft telkens weer verdriet
maar 't drijft mij niet tot wanhoop of paniek;
"Want het lijden van deze tegenwoordige tijd weegt niet op tegen wat ons in de toekomst geopenbaard zal worden".
Wat hierna volgt is mijn gevoel en beleving bij de 1e verjaardag van die dr. P.
Het is een brei van rijmelarij dat geen nog gedicht mag heten. 

Het gaat mij om de inhoud van het verhaal, 
en waar ik in vertrouwen op kan bouwen
en zaols u leest en ziet
ontbreekt ook een beetje humor niet.


1
Die dr. P. is nu sinds een jaar 
mijn onafscheidelijke partner, 
wij vormen samen een niet passend paar 
een ongewenst en storende relatie. 

Ik ken hem dus nog niet zo lang 
maar dr. P. laat zich geheid al gelden, 
geruisloos dringt hij listiglijk en slim 
steeds meer mijn lijf en leden binnen. 

3.
Hij streeft alzo gericht en progressief, 
naar een groter aandeel in mijn leven. 
Hij openbaart zich in mij op zo menig vlak
wat moet ik toch doen tegen al dat ongemak?

4.
Die dr. P bepaalt met gewisse zekerheid 
zelfs de lengte van mijn dromentijd, 
stelt buitengewoon brutaal en ongepast 
's nacht meerdere plaspauzes voor mij vast.
Mijn dolste dromen zijn ook van een korte duur,
'k slaap meestal onderbroken en niet lang 
bij uitzondering hoogstens maar zes uur.

5.
Na zo'n sporadisch ongestoord slaapmo(nu)ment 
wordt ik blij wakker, en met een voldaan gevoel 
geniet ik daarvan in bed nog even lekker na, 
'k ben dankbaar voor zo'n ongestoorde nacht
die, hoe voldaan, opeens nog is gekomen.

6.
Het lijkt wel haast een feestelijke morgen, 
om even te beginnen, zonder denkbare zorgen.
Ik rek en strek mijn trouwe stramme steunpilaren, 
in bed zo lekker lang en heel bevrijdend uit. 

7.
Die beide benen gaan dan rustig buitenboord
anders raakt mijn hoofd en evenwicht verstoord.
Heel vroeg verlaat ik stilletjes het echtelijk bed
waar Gré nog languit en zo lekker ligt te slapen

8. 
Maar toch, ik voel me goed, een hele vent, 
wel bijna voor de volle tachtig procent. 
Heel zachtjes ga ik dan naar benee,
mijn voeten zet ik heel voorzichtig neer,
en daal de trap af, bedachtzaam, tree voor tree.

9.
En daar, zo halverwege, op die trap, 
schiet mij spontaan een lied te binnen,
daardoor ontdaan, ik ben ook maar een mens,
begin ik geluidloos maar toch zo intens
opeens een haast vergeten lied te zingen.

10.
Dat lied, een psalmvers, ooit eens geleerd, 
op school en dat al weer zo lang geleden, 
ontvouwt zijn diepere betekenis, nu heden,
ik ben verbaasd want 't komt er nu toch zo maar uit

11.
Dat vreed', en aangename rust,
En milde zegen u verblij';
Dat welvaart in uw vesting zij,
In uw paleizen vreugd' en lust.
Om vriend en broed'ren spreek ik nu:
Die vrede zij en blijv' in u;........


12.
Die barstensvolle woorden breken open 
en leggen mij hun diep're dingen in mijn hoofd. 
Ik voel die vrede en die rust van binnen 
ze dringen dieper door in mijn gevoel. 
En 't hart, dat pompt die mooie dromen op 
doorstroomt de fijnste vezels in mijn gemoed. 

13.
Die vrede voel ik aan, vervult me en verblijdt. 
Een vrede van berusting en tevredenheid 
voor 't eigen leven in bijzondere omstandigheden
in dankbaarheid voor alles wat je ongevraagd toch krijgt.

14.
"Liefde" is daarbij een magisch toverwoord, 
die liefde geldt vooreerst mijn vrouw en mijn gezin, 
gekregen als geschenk, geen toevallig gelukkig lot.
maar ware zegen, uit genade, van onze goede God. 

15.
"Vertrouwen en berusting" hebben in de dingen, 
die onverwachts je zo maar overkomen.
De acceptatie van positieve ervaringen,
die vallen heus wel mee en stemmen gauw tevree,
maar dan de acceptatie van die negatieve feiten,
die blijven onbeheersbaar aan je lijf en leven slijten
en dat valt voorwaar soms echt niet mee.

16.
Maar dan zijn er van die ongekende dingen,
die stijgen in het leven boven alles uit,
het besef van zulke bevrijdende ervaringen
van Gods vertroostende genade, ooit eens beloofd, (Joh. 3:16)
dat alles, en ook alles, eens weer goed zal komen
voor wie in Hem, de goede God geloofd.

17.
Zo in gedachten kwam ik 's morgens toen naar benee,
bewust dat er zo al weer een nieuw jaar start
met dr. P …. maar ook de Heer gaat met me mee,
'k vind zo m'n rust en vrede, vertroosting voor 't benarde hart.


vrijdag 11 maart 2016

De schoonheid van de schepping


Ontdek de wereld om je heen. Ik sta nog steeds versteld hoe mooi alles is.





Een foto van een Schotse Hooglander. Bij het licht van de ondergaande zon krijgt hij een gouden randje.



De blauwe versie van een Hybiscus Syriacus. Een dankbare bloeier als de zon er is. Hij bloeit wel meer dan twee maanden. Ze zijn er in verschillende kleuren. Te koop als plant/struik of op stam.



Klaprozen getuigen van de zomer en stralen warmte en schoonheid uit. 






En het was dag geweest en het was nacht geweest.
En God zag dat het goed was.
En het was goed!

dinsdag 8 maart 2016

20160306 Engbertsdijksvenen - flora - fauna - varia

De Engbertsdijksvenen is een natuurgebied dat grotendeels ligt in de gemeente Twenterand. Het beslaat in totaal ca. 10 km². Vanuit verschillende plaatsen zijn wandelroutes uitgestippeld.

We lopen vaak een route, die o.a. begint bij het nieuwe brugje over het Geesterens stroomkanaal, dat de verbinding legt tussen het Oude Leidijkje en de Bavesbeekweg.
Enkele bijzonderheden worden hier beschreven en getoond in de foto en - collage en foto van vorig jaar.

Op een blad van een braamstruik zagen we DE GROENE BOOMKIKKER op het blad van een langs het pad staande braamstruik. De groene boomkikker komt voor in Nederland en België en wordt in een deel van zijn verspreidingsgebied bedreigd door uiteenlopende menselijke activiteiten.

Hij is ca. 4 tot 5 centimeter lang. Hij is van andere boomkikkers te onderscheiden door de egale lichtgroene kleur op de rug en de relatief gladde huid. De groene boomkikker is nachtactief en zit overdag verstopt tussen de struiken. Hij eet insecten en andere geleedpotigen, die niet alleen 's nachts worden gevangen, maar ook vlak na een regenbui komen de kikkers massaal tevoorschijn om te jagen.

Even verder was een mooie vlinder te zien. Bij nader onderzoek bleek dit EEN GEELSPRIET DIKKOPJE te zijn. Een vrij schaarse standvlinder die vooral voorkomt in het oosten van het land.

Langs hetzelfde pad vinden we ook een mooie prachtige bloeiende plant, DE GEVLEKTE ORCHIS.
Dit is een vaste plant die behoort tot de orchideeënfamilie. De plant staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en is sterk afgenomen. De plant is wettelijk beschermd.

Na enkele bochten komen we bij een romantisch BANKJE aan een waterloopje. Voor fotografen is het een zeer geliefd object. Dat bankje staat aan de rand van waterloopje.

Dat watertje is 's zomers bijna geheel gevuld met wit bloeiende waterplanten. De naam is SLANGENWORTEL (Calla palustris) en het is een giftige waterplant, die aan en in het water groeit.

En op dat bankje zit ik dan,
ik geniet intens en luister
naar de weldadige stilte
van puur natuur.

Foto's : Gre Pape-Wichers
Tekst : Gert Pape 


20160308 Kinderdijk

In maart 2015 genoten wij van een midweek - vakantie in Zeeland. We besloten om op de terugweg eindelijk eens Kinderdijk aan te doen. Daar moet iedere rechtgeaarde Nederlander toch zijn geweest. Negentien watermolens bij elkaar om, in drie trappen, het water de polder uit te pompen. Uniek in de wereld en daarom terecht vermeld op de werelderfgoedlijst van de Unesco.
Voor ons als 60 plussers de hoogste tijd om die culturele verplichting in te lossen.

Kinderdijk is rond 750 na Christus ontstaan. Een woest, moerassing en onbewoonbaar gebied. De omringende rivieren traden regelmatig uit hun oevers en zorgden ervoor dat alles onder water kwam te staan. De geschiedenis daarna wordt gevuld door de voortdurende strijd tegen het hoge water.

Kinderdijk ligt in de Alblasserwaard. Dat is een is een landstreek in het zuidoosten van de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is een laaggelegen en dunbevolkt gebied dat wordt omsloten door rivieren en kanalen. De Alblasserwaard wordt doorsneden door sloten, vaarten en een tweetal kleine riviertjes: de Alblas en de Giessen.
En in de laagste, westelijke punt van de Alblasserwaard vindt u het dorp Kinderdijk, waar 19 authentieke, iconische windmolens het polderlandschap sieren…

Wij geven via de bijgevoegde foto's een redelijk duidelijk overzicht van deze molens. Er is één molen opengesteld en die fungeert als museum om de historie door te geven. 
Het interieur werkt daaraan mee. (collage)

Kom naar Kinderdijk
kom en verrijk
uw kennis en cultuur
van ons land
van Nederland.

Foto's : G. Pape - Wichers
Tekst  : G. Pape






vrijdag 4 maart 2016

20160305 de zonsondergang


De zon, hij is er, iedere dag,
zelfs als we hem niet zien,
zit hij zeker te weten op zijn vaste plek
verscholen achter wollig wolkendek.

Kleuren bestaan niet in zichzelf
alleen de zon geeft fleur en kleur
aan mensen, dieren, aan ieder ding
geeft hij het leven glinstering.

Zonder zon lijkt alles dof en donker,
van kleur verschoten, schemergrijs.
dan komt de zon, o wat een wonder
zij geeft al haar geheimen prijs.

De zon geeft kleur aan 't leven op de aarde
verwarmt haar en zorgt voor groei en bloei.
Zonlicht is vitamine voor het leven
om aan mensen door te geven.

De zon neemt bloedend afscheid van de dag,
kleurt karmozijn, kleurt zo het avondrood
Maar mensen, maakt u zich geen zorgen,
want iedere dag is hij er weer, ook morgen.

God, is onze grote Schepper
van de hemel, aarde en het licht
houdt altijd, hoe dan ook
zijn Licht op ons gericht.

donderdag 3 maart 2016

20160303 Van heide, schapen en Duitse herders.

Dag 2.
Twente en de Sallandse heuvelrug zijn gesierd met uitgebreide heidevelden, veelal in beheer of onderhoud bij Staatsbosbeheer en/of Natuurmonumenten. Dat zijn er meer dan ik kan benoemen.
Die uitgestrektheid van heide met andere vegetatie en in afwisseling met naald- of loofboombossen met verbindende en doorkruisende zandpaden is altijd weer imponerend.

Meerdere van die heidevelden hebben we bezocht en bekeken via aangegeven wandelroutes. Zoals o.a. Nijverdalse Berg, Noetseler Berg, het Wierdense Veld, de Sprengenberg te Haarle, Archemer - en Lemeler Berg en niet te vergeten onze eigen Engbertsdijksvenen.

De heidevelden worden in opdracht van de beheerders onderhouden door begrazing van schapen. Schapen fungeren daarbij als levende grasmaaiers om de grassen en de struiken kort te houden. Verder speelt ook bemesting mee en zit er nog meer theorie achter.

Op de Sprengenberg, in het Wierdense Veld en in de Engbertsdijksvenen kwamen we in gesprek met Andre Kühn, schaapherder van beroep en wonende in Duitsland.

Hij vertoont, althans in mijn beleving, dat typische beeld van wat nu een echte schaapherder is, qua uiterlijk, kleding, hoed, attributen en een typische herdersstaf of -stok.



Hij vertelde vorige zomer, dat hij in totaal over drie kuddes beschikt die verdeeld in Twente / Salland rondlopen, totaal ruim 800. Zijn kuddes bestaan o.a. uit Drentse heideschapen en uit Bentheimer schapen. Hij heeft er ook enkele Nubische geiten tussen lopen voor de afwisseling.

Toen ik hem vroeg hoeveel schapen we nu zagen en daarbij het getal noemde van 150 gaf hij het voor mij beschamende antwoord van 350 schapen.

Hij wordt altijd vergezeld van zijn hond. Ik bekeek beiden eens nauwkeurig en toen zag de overeenkomst; beiden zijn ze: Duitse herder.

We troffen hem in de Engbertsdijksvenen. Het was aan het begin van de avond om een uur of zeven, na een hete zomermiddag. Hij zei dat hij al eerder geweest was maar nu nog eens terugkwam vanuit Duitsland om de schapen te verweiden om ze te laten grazen. Tijdens de hete middaguren willen ze namelijk niet eten.

Hij wachtte nu op een andere herder die bij hem in dienst was om hem te assisteren om een schaap, dat te water was geraakt en vastzat in de zachte bodem, eruit te halen. Bij de tiende worp was het al raak. Zo waren we getuige hoe hij als volleerde lassowerper het schaap wist te strikken en zo op het droge kon worden getrokken. Deze keer is het wel gelukt. Maar hij was er die zomer al 3 kwijtgeraakt.

Andre Kühn komt uit een familie van schaapherders. Zijn opa en vader hadden hetzelfde beroep. Hij is gediplomeerd herder en heeft daarvoor een driejarige opleiding gevolgd. Hij oefent zijn werk uit als zelfstandig ondernemer. Hij is met zijn kuddes op heidevelden in de oostelijke provincies een graag geziene en gewaardeerde verschijning. De herder met zijn kudde en de omgeving gaan in elkaar op en schrijven samen de geschiedenis van het landschap.

Er is een grote kans, dat hij deze zomer weer te zien is in onze omgeving. Wij zien daar alweer naar uit.


20160302 De roodborst



Door natuurvrienden is een project natuurfoto's in het leven geroepen; dat loopt al lang.
Dit project houdt in dat één lid gedurende 7 dagen lang een mooie natuurfoto of - collage presenteert en voorziet van een toelichting of verhaal.Wij nu genomineerd voor de komende zeven dagen.

Foto's : Gré Pape
Tekst : Gert Pape

Dag 1:

Met een glimlach lig ik 's ochtends in mijn bed
en luister naar de roodborst met veel pret
die met zijn zang, een onophoudelijk lied
de lente krachtig en voluit ontbiedt ....
en waarvan ik dan intens geniet.

Onze achtertuin lijkt soms net een dierentuin. Die tuin heeft twee grote eikenbomen en is gunstig gelegen aan een ruime parkachtige natuur. Vogels vliegen af en aan om een elk voor zich hun graantje mee te pikken. Het is vaak een vliegende wirwar die naar gelang van rangorde en van stand hun beurt afwachten.

Bonte spechten, groene spechten, diverse soorten mezen, merels, zanglijsters, roodborst, groenlingen, boomkruiper en - klever hebben we in al die jaren al mogen begroeten. Zelfs speelse eekhoorns kringelen om de eiken. Mijn buitenvolière is ook al eens belaagd door een torenvalk en een sperwer. De kanaries vielen van angst in katzwijm op hun rug.

Maar ons meest geliefde vogeltje vinden we toch de roodborst. 's Ochtends vroeg bij het ontwaken en het krieken van de dag lig ik dan te luisteren. Hij fluit dan onvermoeibaar en onophoudelijk de sterren van de hemel. 



Roodborst, ofwel de Erithacus rubecula, behoort tot de familie van de lijsters. Het is een vogel die hier het hele jaar wel voorkomt maar ook een doortrekker en een zeer talrijke broedvogel; een wintervogel in zeer groot aantal. Hij staat niet op de rode lijst.

dinsdag 1 maart 2016

20160301 Zin in de zomer?


Met dit kille en natte weer een hartverwarmende zomerfoto 
om ons al beetje in de sfeer van en op zomertemperatuur te brengen.
Een herinnering aan mooie vakantie in Luxemburg.
Een idyllisch bruggetje in het Müllerthal .
Schitterende natuur.
Verwonder u!





Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...