vrijdag 5 februari 2016

20160204 de blinkende Morgenster


Facebook haalde een herinnering op van twee jaar geleden. 
Dat was ruim voor de start van dit blog.


Vanmorgen onderweg naar ‘t werk met de bus.
Vanachter het warme raam keek ik de koude wereld in.
De ochtendschemer werd langzaamaan 
verdreven door opkomend licht. 
De meeste sterren al waren verdwenen 
in hun onzichtbare aanwezigheid.
Echter met één uitzondering. 

In het zuiden prijkte in de ontluikende dag 
een felle schitterende en flonkerende ster. 
Ja, ik zag hem en dan weet ik het weer! 
Dat is de “blinkende Morgenster”,
die de komst van de nieuwe dag aankondigt. 

Een fenomeen en iedere keer weer een bijzonder verschijnsel. 
Sterren worden vaak gebruikt als symbool voor tradities 
en over hun betekenis wordt veel gespeculeerd.




Die Morgenster staat bijvoorbeeld in de bijbel als symbool voor Christus.

Zo staat in Openbaringen 22:16 opgetekend: 

‘Ik, Jezus, heb mijn engel gestuurd om jullie deze dingen bekend te maken voor de gemeenten Ik ben de telg van David, zijn nakomeling, de blinkende Morgenster.’ 


Zoals de Morgenster symbool staat voor de Nieuwe dag 

zo is de blinkende ster “Jezus” de herschepper 
van een nieuwe, onberispelijke en onkreukbare wereld. 
Nog even hoopvol doorgaan dus.













De Morgenster is ook een bloem in meerdere kleuren.

maandag 1 februari 2016

20160201 Stressbestrijding "hoe doe je dat?"

Mensen zijn van vlees en bloed en hebben zo hun gevoeligheden. In onze opgeschroefde prestatiemaatschappij kunnen die gevoeligheden gemakkelijk tot stress leiden. Niet alleen werk - maar ook allerlei psychische, fysieke of privéomstandigheden zijn gretige hofleveranciers van dat naargeestige ongewenste gevoel, samengevat als "Stress".
 Gezondheidsrisico.

Op de avond voor een ingrijpende hartoperatie in december 2012 vind iemand zich terug in een benepen sfeerloos kamertje in het MST te Enschede. Hij zit op de rand van het bed en dat voelt een beetje als de rand van zijn leven. Daar zit hij te zuchten en te steunen en hij staat werkelijk bol van de stress.
Hélemaal opgezwollen van de spanning is hij, heeft een verhoogde hartslag en een rood hoofd.
Zo af en toe steekt er iemand van het verplegend personeel een hoofd achter de deur om te vragen of alles goed is. Dat is het natuurlijk niet maar braaf zegt hij "oké", zo gaat dat gewoonlijk .

Dan komt er onverwachts op de late avond van die 3e december 2012 nog iemand binnen en dat is niet Sinterklaas. Wel een vrolijke Frans met zo'n typisch Italiaans accent, alsof hij net uit een gesynchoniseerde film van Sophia Loren is gestapt. Hij heeft niet het grote boek onder de arm maar een laptop. Het is een razend enthousiaste kerel, die z'n computer tot leven wekt, en op die late avond nog een programma met veel overtuiging uitpakt dat mooier is, dan een cadeau van een ongeloofwaardige heer S. Klaas.

Hij geeft een introductie van wat hij noemt "Cardiac Cohorence". In het kort; het hoe- en wat van het programma/oefening, de werkwijze en wat het uiteindelijk doet. Hij legt dat nader uit aan de hand van enkele filmpjes op Youtube, die te vinden zijn onder de naam Cardiac Cohorence.

Het is een simpele manier van gecontroleerd ademhalen, die rust geeft, je hartslag verlaagt en de productie van het stresshormoon bestrijdt en vermindert. Na deze uitleg mag ik het proberen en ik begin niet al te overtuigd aan de ademproef maar ik wil die aardige enthousiaste man toch niet teleurstellen.

Aan de hand van een golvende lijn op het scherm ademen.
· Met de lijn mee omhoog in 5 seconden rustig inademen door de neus,
· dan gedurende 5 seconden langzaam uitademen via de mond.
· 5 minuten lang volhouden .Zodoende adem je 6x per minuut in en uit en 30x per 5 minuten.  Aanbevolen wordt dit 1 tot 3x daags te doen.

Ik sta werkelijk versteld. Ik ben rustig, haal niet meer opgejaagd adem en zelfs dat opgezette gevoel ben ik ineens kwijt. Ik wordt nog verrast door mijn eigen spontane reactie: "Warempel, het werkt"!

Inmiddels zijn we ruim 3 jaar verder. En die oefeningen doe ik nog steeds, weliswaar niet iedere dag maar wel regelmatig. Het is een soort automatisme geworden. Op elk goed gekozen moment van de dag, zelfs op de fiets of in de bus op weg naar werk.

Als je op internet het woord "stress" intypt wordt je bedolven onder een massa aan informatie. Zoveel informatie, dat de hoeveelheid zelfs bijna stress oplevert.
Ben je gestressed, hou het simpel doe aan Cardiac Cohorence.
Het werkt!


Iedereen moet dit weten voordat je eh.....snap je .......
Goed voor de gezondheid.


Er is zijn nog een andere helpende stressbestrijders: 
Bidden en Zingen!
Die nacht zong ik wel honderd keer: 
'k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God
want in Zijn hand ligt heel mijn levenslot
....
.
't helpt echt, ik ben er nog!

vrijdag 29 januari 2016

Foto-expositie te Vriezenveen

Mijn vrouw Gré en ik zoeken wekelijks minimaal één keer week de natuur op in onze regio. Twente kent ongekend mooie en gevarieerde natuurgebieden. Terwijl voor mij het wandelen (bewegen) in combinatie met de liefde voor de natuur belangrijk is, focust Gré zich vooral op het vastleggen van de schoonheid van de schepping op de gevoelige plaat. En dat doet ze m.i. niet onverdienstelijk.
Haar inzendingen van de "Zomer"en de "Herfst" fotowedstrijd van de gemeente Twenterand werden tot winnende foto uitgeroepen.

Zij doet mee aan een foto - expositie van totaal 24 natuurfotografen in de Peddemosboerderij te Vriezenveen. Deze wordt gehouden van 18 t/m 27 februari a.s. Zie voor meer informatie www.peddemosboerderij.nl  onder exposities.

Om u hiervan alvast een indruk te geven worden haar winnende foto's bijgevoegd.



donderdag 28 januari 2016

20160128 de Bijbel in gewone taal en poëzie

 Ik lees een boek (uit 1974) van een gelauwerde Oostenrijkse schrijver. In dat boek vermengen zich feit en fictie tot een mysterie. Het is een waar gebeurd (en geromantiseerd) verhaal van spionage en verraad vanuit het Warschaupact naar het Westen ten tijde van de Koude Oorlog. Een erg mysterieus spionageverhaal en ik daar houd ik wel van.

In dat verhaal komt een seculiere hoofdredacteur voor, die de gewoonte heeft om elke redactievergadering te beginnen met een gebed. Dat doet ie niet uit overtuiging maar hij huldigt onuitgesproken, hoogdravend en theatraal orerend, te pas en te onpas, zo het poëtische en het literaire aspect in de Bijbel.

Zo begint hij, naar aanleiding van bepaalde ontwikkelingen, de vergadering met een gebed met de zinnebeeldige tekst: “Het meetsnoer viel mij in lieflijke dreven”. Hij wil daarmee zijn gevoel van tevredenheid over de huidige gang van zaken aantonen. Dat klinkt mooi mysterieus, poëtisch en wat oubollig misschien. De schrijver laat de lezer zodoende achter met de vraag en de uitnodiging voor eigen onderzoek in het boek naar wat hij daarmee bedoelt te zeggen.

Ik weet dat deze tekst ontleend is aan Psalm 16:8 waar volgens de NBG Bijbel 1951 (Jongbloed) staat:
“De meetsnoeren vielen mij in lieflijke dreven, ja, mijn erfdeel bekoort mij”
Ja , dat is mooi gezegd, ....maar dan weet je eigenlijk nog niet wat er nu precies bedoeld wordt.

Om de Bijbel dichter bij het begrip van de mensen te brengen zijn er de laatste decennia een aantal nieuwe vertalingen ontstaan. Enig onderzoek in opeenvolgende Bijbel vertalingen zou dus kunnen leiden tot verduidelijking van deze tekst. Daarom heb ik er enkele op een rij gezet.
Zo staat in de "Nieuwe Bijbel Vertaling" (Jongerenbijbel uit 2006) dezelfde tekst van Psalm 16 maar nu in vers 6:
"Een lieflijk land is voor mij uitgemeten, ik ben verrukt over wat mij is toegemeten".

In de Bijbel in Gewone Taal van 2014 staat die tekst weer in vers 6:
"Alles wat ik van u ontvang, is goed. Ik ben gelukkig met wat u mij geeft".

In de Bijbel in Gewone Taal staat het daar beduidend anders beschreven dan de NBG 1951 tekst. Er is tevens een persoonsvorm ("u") ingevoegd die er eerst niet stond. Het verschilt hier bovendien nogal behoorlijk in literair en/of poëtisch gehalte met de vertaling van NBG 1951. De poëzie in die nieuw geformuleerde tekst wordt daar opgeofferd om de duidelijkheid en leesbaarheid (en het begrip) te bevorderen. De bedoeling is goed maar de uitwerking vind ik mislukt.

Het is algemeen bekend, dat de Bijbelboeken wel in meerdere categorieën kunnen worden ingedeeld.
Zo is er ook een indeling gemaakt, die aangeduid wordt als de "poëtische boeken" in de Bijbel. Tot deze categorie behoren o.a. Psalmen, Spreuken, Prediker, Job en het Hooglied en Klaagliederen uit het Oude Testament. Bovendien vind je poëzie in de vorm van beeldspraak ook wel terug in de toespraken van Jezus en Paulus in het Nieuwe Testament. Jezus gebruikt in gelijkenissen zelf ook veel verbeeldend vermogen om duidelijk te maken wat hij bedoelt.
Enig literair gehalte en mooie treffende beeldspraak in een preek dragen m.i. bij tot een beter begrip voor de toehoorders. Deze opmerking maakte ik eens tegen een professor in de theologie en hij was het daar helemaal mee eens.

De tekst van NBG 16:8 bevat bovendien een bepaald cultuur historisch gebruik. Wat gebeurde er nu precies. En hoe zit dat nu met die snoeren?
Deze psalm is aangeduid als een psalm van David. Dus David is aan het woord.
In een andere preek wordt uitgelegd wat onze tekst nu precies inhoudt;

“En daarom is hij (David) ook rijk met alles wat God geeft. In vers 5 en 6 gaat het over wat David van de Here heeft gekregen. Hij gebruikt daar beelden uit de gang van zaken rond de verdeling van een erfenis. In Israël werden bij de verdeling van het land van een overledene touwen of meetsnoeren gebruikt om de stukken grond af te bakenen. Die stukken werden daarna onderling verdeeld door loting. En van die loting hing natuurlijk af of je een goed stuk grond, een vruchtbare akker, kreeg of een minder goed stuk. Wat David nu zegt is dat de Here hem bestaanszekerheid heeft gegeven, door de loting zo te leiden dat die voor hem goed uitpakte. Het stuk land dat hij kreeg was vruchtbare landbouwgrond, met een opbrengst waar hij goed van kon leven. David gebruikt beelden. Hij bedoelt eigenlijk te zeggen dat hij blij is met alles wat de Here hem geeft en dat hij daarvan geniet. “

De Bijbel in Gewone Taal is in meerdere gevallen beter leesbaar en daardoor in de huidige tijd beter te begrijpen en dat niet alleen voor kinderen. Maar in de vertaling van Psalm 16:6 is het daar wel van zijn literair gehalte en tevens van zijn ingesloten cultuur - historische (erfgoed)regeling beroofd. Vanuit die vertaling kom je dus nooit uit bij die verhullende inhoud van de NBG 1951 - of de Nieuwe Bijbel Vertaling. Die zijn bij de Bijbel in Gewone Taal weggesaneerd.
Ik hoop niet, dat dit voorbeeld maatgevend is voor de verdere inhoud van de Bijbel in Gewone Taal.

De Bijbel in Gewone Taal is goed te lezen en duidelijk in gangbaar Nederlands. Maar  alle verduidelijking is niet altijd verbetering. Wil meer weten dan ben je er op aangewezen om andere vertalingen te raadplegen.
Onderzoek alle dingen en behoudt het goede!




woensdag 27 januari 2016

LETS te Arnhem


Na de primaire opleiding te Nijmegen werden we ingedeeld bij een vast onderdeel voor rest van de diensttijd of voor een specialistische opleiding. Ik kreeg te horen dat ik was ingedeeld bij de verbindingen van de Koninklijke Luchtmacht. Ik moest me melden bij de L.E.T.S. ofwel de Luchtmacht Elektronische en Technische School te Schaarsbergen om te worden opgeleid tot "telefonist lijnwerker." 
Deze term werd onder de maten uitsluitend gebezigd als "telefonist - lijntrekker".


Slechts één keer deden we op een late achternamiddag een veldoefeningetje, waarin ik met een groep "verkenners", ons zogenaamd achter de vijandelijke linies begaven en ik sleepte een haspel met een kilometer kabel en een veldtelefoon met me mee voor de verbinding met het commando.

Na ca. 200 meter en wel één woonblok verder waren we zogezegd ver genoeg achter de vijandelijke linies waarna ik doorgaf dat de missie geslaagd was en daarmee was de oefening ten einde en wij waren kennelijk klaar voor de moderne oorlogvoering. 

In deze moderne wereld van draadloos internet en versleutelde berichten werkt die toenmalige telefoon lijnwerkerij nu wel erg op de lachspieren. Maar ja, dat kun je niemand kwalijk nemen want zelfs Kennedy, Chroesjtsjov en ik konden dat niet voorzien. 

Ik heb het daar in die 7 weken helemaal niet naar mijn zin gehad. Er was geen enkel maatje uit Nijmegen te vinden. Ik lag op een kamer met vier anderen. Ik was daar weggestopt op een troosteloze trieste kamer en sliep in het bovenste deel van een stapelbed.

Als ik 's morgens wakker werd, moest ik voorzichtig overeind komen anders stootte ik mijn hoofd tegen het schuine plafond. Mijn kamergenoten lagen mij niet en ik had geen klik met hen. Ik sprak niet met hen en ik kan mij ook hun namen en gezichten niet meer herinneren. Ook in de vrije avonduren ging ook helemaal niet met hen om. Ze klitten samen als plakkende kauwgum en spraken onderling in een uitheems aandoende taal, van dat kleverige onverstaanbare Limburgs. 's Avonds was ik helemaal op mezelf, liep een beetje doelloos over de kazerne, dronk tegen een uur of 10 één glas bier en ging maar weer pitten. Die zelfopgelegde eenzaamheid hield ik bewust zo vol omdat ik wist dat die ellende nog maar even duurde.

Ik kijk naar foto's van die kazerne op Google afbeeldingen en ik herken helemaal niets. Alles is vreemd, alles uitgebannen en verdrongen. Ik kan me niet één gezicht of één naam herinneren.

Die hele opleiding bij de L.E.T.S. stelde m.i. maar weinig voor. Vaag herinner ik mij, dat we een telefoon moesten ontleden om hem daarna weer in elkaar te zetten. Daar zag ik het nut niet van in.
We werden wat wijzer over de ontwikkeling van de telefoon en van de bestaande militaire lijnverbindingen. Ook een cursus telefoonblokken solderen behoorde tot de cursus. De logica van het waarom ontging mij volkomen en ik vond het ook al even zinloos.

In die specialistische opleiding zaten heel veel lege nutteloze uren. We vulden die al even nutteloos op met toepen en klaverjassen, zittend onder de huif van een lege legervrachtwagen. De regen roffelde onophoudelijk op het doek van de huif.  Dat werd nog overstemd door het rauwe stemgeluid John Foggerty van The Creedence Clearwater Revival. Die band was toen enorm populair en dat geluid kwam uit een klein transistorradiootje, dat overal (tot in de klas) werd meegesleept. Muziek uit dat gedateerde apparaatje werkte als een soort verdoving, een fopspeen voor verveelde soldaten. Niemand wist van wie dat ding was en op een dag was ie opeens weg. Dat gaf een redelijk rel maar ook die was na een uur al weer voorbij.

We waren gelegerd in een andere kazerne te Schaarsbergen en moesten 's morgens aantreden om gezamenlijk en onder begeleiding naar de LETS te marcheren. Dat duurde ongeveer 20 minuten en zo ging 't 's avonds ook weer terug. Dat marcheren vond ik eigenlijk het mooiste van de hele dag en die ganse klo.... cursus. 

Aan het eind van de opleiding werd ons zelfs een examen afgenomen. Ik begon daar noodzakelijkerwijs en nogal nonchalant aan. Tot mijn verrassing behaalde ik daarvoor een goed resultaat want ik slaagde met 87 van de 100 te behalen punten. Dat zegt meer over het niveau van de cursus dan van mijn brains. De geslaagden kregen een schriftelijke bevestiging op een A-4tje, als een soort certificaat. Er werd destijds beweerd dat het ook erkend werd door de PTT. Dat A4-tje heb ik nog altijd. 

Blij was ik toen het eindelijk in Schaarsbergen was afgelopen en ik was erg benieuwd waar ik uiteindelijk geplaatst zou worden. Zelf had ik een logische en voor het leger efficiënte oplossing in gedachten. Vliegveld Twente was voor mij dicht bij huis. 
Maar in het leger krijg je bevelen of een papier waar iets opstaat. In beide gevallen wordt je geacht te doen wat je hoort of leest. Een beetje inspraak was er destijds amper in de burgermaatschappij en in het leger was 't nog helemaal taboe. Ruud Lubbers, die het voortschrijdend inzicht introduceerde kwam pas veel later.

Hoogst verbaasd was ik dat het niet Enschede werd maar Hesepe, 2 GGW Luchtmacht te Duitsland. 

Een beslissing waarin mijn logica ontbrak. 
In het leger geven ze ongemotiveerd en niet nader toegelichte bevelen.



Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...