De schoonheid van de schepping

Ontdek de wereld om je heen. Ik sta nog steeds versteld hoe mooi alles is.

Een foto van een Schotse Hooglander. Bij het licht van de ondergaande zon krijgt hij een gouden randje.

De blauwe versie van een Hybiscus Syriacus. Een dankbare bloeier als de zon er is. Hij bloeit wel meer dan twee maanden. Ze zijn er in verschillende kleuren. Te koop als plant/struik of op stam.

Klaprozen getuigen van de zomer en stralen warmte en schoonheid uit. 

En het was dag geweest en het was nacht geweest.

En God zag dat het goed was.

En het was goed!

20160306 Engbertsdijksvenen - flora - fauna - varia

De Engbertsdijksvenen is een natuurgebied dat grotendeels ligt in de gemeente Twenterand. Het beslaat in totaal ca. 10 km². Vanuit verschillende plaatsen zijn wandelroutes uitgestippeld.

We lopen vaak een route, die o.a. begint bij het nieuwe brugje over het Geesterens stroomkanaal, dat de verbinding legt tussen het Oude Leidijkje en de Bavesbeekweg.
Enkele bijzonderheden worden hier beschreven en getoond in de foto en - collage en foto van vorig jaar.

Op een blad van een braamstruik zagen we DE GROENE BOOMKIKKER op het blad van een langs het pad staande braamstruik. De groene boomkikker komt voor in Nederland en België en wordt in een deel van zijn verspreidingsgebied bedreigd door uiteenlopende menselijke activiteiten.

Hij is ca. 4 tot 5 centimeter lang. Hij is van andere boomkikkers te onderscheiden door de egale lichtgroene kleur op de rug en de relatief gladde huid. De groene boomkikker is nachtactief en zit overdag verstopt tussen de struiken. Hij eet insecten en andere geleedpotigen, die niet alleen 's nachts worden gevangen, maar ook vlak na een regenbui komen de kikkers massaal tevoorschijn om te jagen.

Even verder was een mooie vlinder te zien. Bij nader onderzoek bleek dit EEN GEELSPRIET DIKKOPJE te zijn. Een vrij schaarse standvlinder die vooral voorkomt in het oosten van het land.

Langs hetzelfde pad vinden we ook een mooie prachtige bloeiende plant, DE GEVLEKTE ORCHIS.
Dit is een vaste plant die behoort tot de orchideeënfamilie. De plant staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en is sterk afgenomen. De plant is wettelijk beschermd.

Na enkele bochten komen we bij een romantisch BANKJE aan een waterloopje. Voor fotografen is het een zeer geliefd object. Dat bankje staat aan de rand van waterloopje.

Dat watertje is 's zomers bijna geheel gevuld met wit bloeiende waterplanten. De naam is SLANGENWORTEL (Calla palustris) en het is een giftige waterplant, die aan en in het water groeit.

En op dat bankje zit ik dan,

ik geniet intens en luister

naar de weldadige stilte

van puur natuur.

Foto's : Gre Pape-Wichers
Tekst : Gert Pape 

20160308 Kinderdijk

In maart 2015 genoten wij van een midweek - vakantie in Zeeland. We besloten om op de terugweg eindelijk eens Kinderdijk aan te doen. Daar moet iedere rechtgeaarde Nederlander toch zijn geweest. Negentien watermolens bij elkaar om, in drie trappen, het water de polder uit te pompen. Uniek in de wereld en daarom terecht vermeld op de werelderfgoedlijst van de Unesco.
Voor ons als 60 plussers de hoogste tijd om die culturele verplichting in te lossen.

Kinderdijk is rond 750 na Christus ontstaan. Een woest, moerassing en onbewoonbaar gebied. De omringende rivieren traden regelmatig uit hun oevers en zorgden ervoor dat alles onder water kwam te staan. De geschiedenis daarna wordt gevuld door de voortdurende strijd tegen het hoge water.

Kinderdijk ligt in de Alblasserwaard. Dat is een is een landstreek in het zuidoosten van de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is een laaggelegen en dunbevolkt gebied dat wordt omsloten door rivieren en kanalen. De Alblasserwaard wordt doorsneden door sloten, vaarten en een tweetal kleine riviertjes: de Alblas en de Giessen.
En in de laagste, westelijke punt van de Alblasserwaard vindt u het dorp Kinderdijk, waar 19 authentieke, iconische windmolens het polderlandschap sieren…

Wij geven via de bijgevoegde foto's een redelijk duidelijk overzicht van deze molens. Er is één molen opengesteld en die fungeert als museum om de historie door te geven. 

Het interieur werkt daaraan mee. (collage)

Kom naar Kinderdijk

kom en verrijk

uw kennis en cultuur

van ons land

van Nederland.

Foto's : G. Pape - Wichers

Tekst  : G. Pape

20160305 de zonsondergang

De zon, hij is er, iedere dag,
zelfs als we hem niet zien,
zit hij zeker te weten op zijn vaste plek
verscholen achter wollig wolkendek.

Kleuren bestaan niet in zichzelf
alleen de zon geeft fleur en kleur
aan mensen, dieren, aan ieder ding
geeft hij het leven glinstering.

Zonder zon lijkt alles dof en donker,
van kleur verschoten, schemergrijs.
dan komt de zon, o wat een wonder
zij geeft al haar geheimen prijs.

De zon geeft kleur aan 't leven op de aarde
verwarmt haar en zorgt voor groei en bloei.
Zonlicht is vitamine voor het leven
om aan mensen door te geven.

De zon neemt bloedend afscheid van de dag,
kleurt karmozijn, kleurt zo het avondrood
Maar mensen, maakt u zich geen zorgen,
want iedere dag is hij er weer, ook morgen.

God, is onze grote Schepper
van de hemel, aarde en het licht
houdt altijd, hoe dan ook
zijn Licht op ons gericht.

20160303 Van heide, schapen en Duitse herders.

Dag 2.

Twente en de Sallandse heuvelrug zijn gesierd met uitgebreide heidevelden, veelal in beheer of onderhoud bij Staatsbosbeheer en/of Natuurmonumenten. Dat zijn er meer dan ik kan benoemen.
Die uitgestrektheid van heide met andere vegetatie en in afwisseling met naald- of loofboombossen met verbindende en doorkruisende zandpaden is altijd weer imponerend.

Meerdere van die heidevelden hebben we bezocht en bekeken via aangegeven wandelroutes. Zoals o.a. Nijverdalse Berg, Noetseler Berg, het Wierdense Veld, de Sprengenberg te Haarle, Archemer - en Lemeler Berg en niet te vergeten onze eigen Engbertsdijksvenen.

De heidevelden worden in opdracht van de beheerders onderhouden door begrazing van schapen. Schapen fungeren daarbij als levende grasmaaiers om de grassen en de struiken kort te houden. Verder speelt ook bemesting mee en zit er nog meer theorie achter.

Op de Sprengenberg, in het Wierdense Veld en in de Engbertsdijksvenen kwamen we in gesprek met Andre Kühn, schaapherder van beroep en wonende in Duitsland.

Hij vertoont, althans in mijn beleving, dat typische beeld van wat nu een echte schaapherder is, qua uiterlijk, kleding, hoed, attributen en een typische herdersstaf of -stok.

Hij vertelde vorige zomer, dat hij in totaal over drie kuddes beschikt die verdeeld in Twente / Salland rondlopen, totaal ruim 800. Zijn kuddes bestaan o.a. uit Drentse heideschapen en uit Bentheimer schapen. Hij heeft er ook enkele Nubische geiten tussen lopen voor de afwisseling.

Toen ik hem vroeg hoeveel schapen we nu zagen en daarbij het getal noemde van 150 gaf hij het voor mij beschamende antwoord van 350 schapen.

Hij wordt altijd vergezeld van zijn hond. Ik bekeek beiden eens nauwkeurig en toen zag de overeenkomst; beiden zijn ze: Duitse herder.

We troffen hem in de Engbertsdijksvenen. Het was aan het begin van de avond om een uur of zeven, na een hete zomermiddag. Hij zei dat hij al eerder geweest was maar nu nog eens terugkwam vanuit Duitsland om de schapen te verweiden om ze te laten grazen. Tijdens de hete middaguren willen ze namelijk niet eten.

Hij wachtte nu op een andere herder die bij hem in dienst was om hem te assisteren om een schaap, dat te water was geraakt en vastzat in de zachte bodem, eruit te halen. Bij de tiende worp was het al raak. Zo waren we getuige hoe hij als volleerde lassowerper het schaap wist te strikken en zo op het droge kon worden getrokken. Deze keer is het wel gelukt. Maar hij was er die zomer al 3 kwijtgeraakt.

Andre Kühn komt uit een familie van schaapherders. Zijn opa en vader hadden hetzelfde beroep. Hij is gediplomeerd herder en heeft daarvoor een driejarige opleiding gevolgd. Hij oefent zijn werk uit als zelfstandig ondernemer. Hij is met zijn kuddes op heidevelden in de oostelijke provincies een graag geziene en gewaardeerde verschijning. De herder met zijn kudde en de omgeving gaan in elkaar op en schrijven samen de geschiedenis van het landschap.

Er is een grote kans, dat hij deze zomer weer te zien is in onze omgeving. Wij zien daar alweer naar uit.