dinsdag 20 september 2016

Even de politie testen

Even de politie testen

20 september 2016, 

Gert Pape • oud-politieman
OPINIE

Als politieman geef ik claxonnerend en gebarend aan dat een jongeman zijn handen aan het stuur moet houden. Hij is al fietsend bezig een sinaasappel af te pellen. Hij steekt vriendelijk zijn duim omhoog en rijdt onverstoorbaar verder en negeert mijn aansporingen. Dat mag ik natuurlijk niet over mijn kant laten gaan. Even verderop houd ik de fietser staande. Hij pelt nonchalant zijn sinaasappel en negeert mij volkomen. Ik moest hieraan denken na het lezen van de column van André Zwartbol over zuigende en treiterende jongeren.

Ik zeg: ‘U had zeker wel begrepen dat u uw handen aan het stuur moest houden?’ ‘O, ja zeker wel’, antwoordt hij onverschillig zonder mij ook maar één seconde aan te kijken. ‘En waarom deed je dat niet?’ ‘Oh, daar had ik geen zin in. Ik was net met iets anders bezig.’ ‘U krijgt hiervoor een bekeuring. Wat wilt u zelf hierover verklaren?’

‘Niets, en ik wens ook niet door u geverbaliseerd te worden.’
Ik hoor een resolute stem waarin arrogantie doorklinkt.
Inwendig loopt de temperatuur al een beetje op. Ik vraag naar zijn personalia en krijg geen antwoord. ‘Als u niet meewerkt houd ik u aan en gaat u mee naar het bureau.’ Er komt zowaar weer wat geluid uit de lastpak: ‘Ik ga niet mee!’

Ik houd hem vervolgens aan, open de schuifdeur van de politiebus en zeg: ‘Zet u de fiets maar in de bus en ga er zelf ook in zitten!’‘Die fiets gaat niet mee en ik ook niet.’
Voor mij is de maat is vol. Ik trek ruw de fiets uit zijn handen en smijt ‘m in de auto. ‘En nu instappen anders ga je er precies zo achteraan.Ik zie dat hij even knippert met z’n ogen en warempel rustig instapt. Bij het bureau aangekomen, zet ik hem in de verhoorkamer en vraag hem nogmaals of hij mee wil werken. Er komt geen geluid uit.

Onze gast wordt niet veel later aan de hulpofficier van justitie voorgeleid, maar zwijgt in alle talen. Uitgelegd wordt wat de gevolgen zijn van zijn opstelling en welke juridische stappen er tegen hem kunnen worden ondernomen. Hij hoort het allemaal gelaten aan en doet er het zwijgen toe. Dan berg ik hem op achter de dikke deur van de enige cel die het bureau rijk is.

Na een halfuur wordt er op de celbel gedrukt. Onze gast wil praten. De afzondering heeft hem goed gedaan, want hij kan zich ineens weer zijn naam herinneren. Hij geeft toe dat hij de wet heeft overtreden en vertelt verder dat wij onze bevoegdheden en de juridische procedures correct hebben uitgevoerd.
Hij was rechtenstudent en wilde weleens weten hoever hij kon gaan.


Misschien zit deze dwarse gast nu wel achter de groene tafel ergens in den lande als rechter. Waarschijnlijker is dat hij bij de tegenpartij zit, als strafrechtadvocaat om dwarse gasten uit de cel te houden.

donderdag 8 september 2016

Biologisch klokje

nederlands dagblad

Hoe zou het met mijn biologische klok gaan als ik met pensioen ga?

09 september 2016, 03:00
Gert Pape • lezer te Vriezenveen
OPINIE

Er zit een klokje in mijn hoofd. Dat tikt de tijd van mijn leven weg.

Dat klokje heeft niet de exacte nauwkeurigheid van de Europese atoomklok, die, ontbloot van menselijk gevoel, de tijd koud en technisch wegtikt.
Dat klokje in mijn hoofd kent mijn gevoel en omstandigheden, voelt feilloos onderhuidse en nog niet erkende spanningen aan.
Dat klokje kent geen klepel en wordt niet aangedreven door een minuscuul en tijdgebonden batterijtje, maar ontvangt stille stroompjes uit mijn bruisend brein. Het klokje in mijn hoofd is van mij, maar het werkt als een onwillekeurige spier, waarop ik geen directe invloed kan uitoefenen. Het steekt de atoomklok naar de loef.

Iedere werkdag zette ik de elektrische wekker, maar aflopen deed-ie eigenlijk nooit.
Het klokje in mijn hoofd deed mij dagelijks tussen een kwartier tot een minuut voor de ingestelde tijd ontwaken.
Dat klokje in mijn hoofd heet een biologische klok te zijn. Het is een aangeboren mechanisme, dat periodegevoelige functies regelt. Het regelt bij mij het dag- en nachtritme en bij vrouwen doet het ook nog andere dingen. Dat klokje voelt mij aan; het schiet in de stress bij spanningen en dan raakt het mechaniek verstoord. Het klokje huist in mijn hersenen en zetelt in de hypothalamus en controleert mijn autonome zenuwstelsel en regelt ook mijn temperatuur.

Nog even, op 19 september, en dan is er voor mij na 47 jaar werken de AOW. En nu maar hopen dat het klokje zich aanpast en de komende jaren de juiste, pensioengevoelige temperatuur aangeeft, zodat ik niet iedere dag automatisch om een minuut voor zes wakker word.

woensdag 31 augustus 2016

20160831 ISIS - de gesel van de duivel

Wat er in deze schijnbaar zo beschaafde wereld echt goed mis is,
is het vermaledijde bestaan van dat verachtelijke godslasterlijke ISIS.
Voor die wrede mensonterende organisatie heeft hier op aarde
een geheel onschuldig individu totaal geen enkele menselijke waarde.

Achter dat ISIS zit een onbegrijpelijke en niet te rijmen filosofie,
't is een stuitende ideologie gebracht onder een islamitische hegomonie;
ISIS is op grond van zijn belijden en zijn walgelijke wrede daden
niet meer dan een criminele organisatie van een wereldwijde idioterie.

De rechtvaardiging van al dat terroristisch geweld, zo is hun bewering,
is de mensheid te dwingen tot islamisering door onherroepelijke bekering
Binnen de Islam is ISIS absoluut ongewenst, een welig woekerend kankergezwel
maar ook daarbuiten verkondigt en pleegt hij alom dood en hel.

De westerse wereld voelt zich tot in al zijn hoeken nu wezenlijk bedreigd,
is vanwege terroristische aanslagen tot alle voorzichtigheid geneigd
om zich niet openlijk en nadrukkelijk over ISIS uit te durven uitspreken
uit angst daarvoor door ISIS meer dan alleen bedreigend te worden aangekeken.

Wereldwijd wordt dus de dreiging van het ISIS terrorisme gevoeld
en dat, lieve mensen, is het nu precies waar dat ISIS juist op doelt.
ISIS propageert zich opruiend en misleidend, als de enige zuivere deugd,
onder economisch uitzichtlozen en de verdwaalde allochtone jeugd,
als een heilig doel om strijdvaardig weer waarde aan 't lege leven te geven.

Jongeren uit landen van heinde en ver worden zo valselijk misleid
vervult met haat, gehersenspoeld en in 't verborgen tot terrorist opgeleid.
Ze verlaten ouders, huis en haard en reizen dan af en weten dan niet
of hij een ieder, die hem nu liefheeft, ooit in leven weer terugziet.

Ook Nederlandse jongeren reisden naar de ISIS brandhaarden af
sommigen vochten verbeten en vonden daar zinloos hun graf
anderen kwamen terug volkomen verdwaasd en totaal gebiologeerd
weer anderen zo volkomen geobsedeerd, elk menselijk gevoel is hun afgeleerd
en lopen bewust als levende bommen, in onze zo veilig gedachte oorden
om met hun explosieve dood zo maximaal mogelijk mensen te vermoorden.

Bij een verfilmde onthoofding nemen zij de gelegenheid te baat
om onder 't theatrale gebral over martelaarschap, dood en haat
aan heel de wereld hun duivels evangelie te verkondigen.

Ze strijden met tanks, met zwaarden, messen bommen en mortieren,
je vraagt je af hoe ze dat telkens toch maar weer kunnen financieren,
onder meer kunnen ze gedijen uit baten van geroofde olieraffinaderijen.

Internationale hulpverleners, worden gegijzeld, gebruikt als onderpand
over de losprijs wordt stil onderhandeld met organisatie van dat land
We weten zo van een vrouw die was wel 1 miljoen dollar waard
ruim anderhalf jaar praten de onderhandelingen kwamen niet rond
niets meer van vernomen, ze verdween gewoon van de wereldkaart.

ISIS handelt volgens de normen en waarden van die der primitieven
't zijn gewoon dieven, wilde zwijnen die wij allen tezamen moeten bestrijden.
Dus alles wat zich nu beschaving noemt en zich daar zo nadrukkelijk op beroemt,
formeer een internationale kracht met een absolute militaire overmacht
want dat verderfelijke ISIS moet eens en voor altijd van de aardbodem verdwijnen.

woensdag 24 augustus 2016



Momenteel bloeit volop in de bermen en slootkanten een gele plant die veel bijen enz..... aantrekken. Dit betreft het Boerenwormkruid (Tanacetum vulgare)



zondag 21 augustus 2016

Een gouden hart


Dat ene bloemetje in de mand met veldbloemenmengsel heeft een gouden hart, dat brandt van binnen.

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...