zaterdag 24 december 2016

Prettige kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar

20161224  tempis fugit  tijd  vliegt - a happy  New Year


Nu is er bijna al weer een vol jaar voorbij
in een lange reeks van jaren,
met soms bewogen jaren, die komen en gaan
waarin we bouwen aan ons aardse bestaan

Sinds maanden zijn we nu officieel met pensioen,
en hebben zo meer tijd om nog wat minder te doen
Zo  lijkt dan de laatste maand van 't jaar: december
" just the right time and place to remember"

Nu we wat ouder, grijzer en strammer worden
zijn wel 's bang, want we weten immers nooit hoe lang
het nog kan om mijmeringen over onbelichte dingen,
elkaar nog te zeggen en  ze wat nader uitleggen.

En naarstig gaan we dan daar heel hard naar zoeken
in 't  hart en sectoren van mijn hoofd, in alle hoeken.
Maar hoe ik ook zoek, ik vind ze echter niet,
ook al ben ik daarmee toch zò druk, druk….druk
ik kom niet verder dan maar één enkel woord:
het mooiste woord,
namelijk: ………GELUK…………!

Dat wens ik jullie allemaal van harte toe
voor nu en de komende Kerstdagen
die van 't gelijk en van 't geluk
van Christus komst gewagen.

En met dit vriendelijk gebaar
wens ik voor jullie allen met elkaar
de allerbeste wensen
voor het Nieuwe Jaar.


© Gert Pape

dinsdag 20 december 2016

Eten en gegeten worden - sperwer eet duif

Zoiets gebeurt gewoon in je achtertuin. 
Die sperwer komt zo af en toe eens voorbij.
 Hij een volle maag, wij een bult veren rijker 
en er is weer één torteltje minder.
Zo gaat dat in de natuur
 Zijn wij toch wel een beetje beter af







dinsdag 15 november 2016

de Zon, bron van Licht en leven




De zon verlicht ons ied're dag,
zelfs als we hem niet zien,
zit hij natuurlijk op zijn vaste plek
verscholen achter wollig wolkendek.

Kleuren bestaan niet in zichzelf
alleen de zon geeft fleur en kleur
aan mensen, dieren en aan ieder ding,
geeft hij aan 't leven glinstering.

Zonder zon lijkt alles dof en donker,
van kleur verschoten, schemergrijs.
dan komt de zon, o wat een wonder,
zij geeft al haar geheimen prijs.

De zon geeft kleur aan 't leven hier op aarde
verwarmt haar en zorgt voor groei en bloei.
Zonlicht is vitamine voor het leven
om aan alle mensen door te geven.

De zon neemt bloedend afscheid van de dag,
kleurt karmozijn, kleurt zo het avondrood
Maar mensen, maakt u zich geen zorgen,
want ied're dag is hij er weer, ook morgen.

God, de grote Schepper
van hemel, aarde en het licht,
houdt onder al' omstandigheden
altijd zijn Licht op ons gericht.





www.waardevolenuniek.nl

maandag 14 november 2016

20161113 De koning met zijn eksteroog

In 1967 deed ik examen voor de ULO.
Voor het vak Frans hadden wij een gedicht ingestudeerd,
dat begon met: "Un roi d'Espangna ou bien de France" enz… ….
over een koning met een eksteroog.

 Vanochtend heel vroeg, al bij 't krakend krieken van de dag
sprong geheel ongevraagd dat reeds meer dan half vervaagde
maar o zo geinige gedicht spontaan in mijn gedachten.;
dat overdenkend en daaraan enige aandacht schenkend,
mag u dan hierna het volgende verwarde verhaal verwachten.

20161113 De koning met zijn eksteroog

Een Spaanse of misschien wel een Franse koning
zit op zijn zelf ingebeelde en zo hoogverheven troon:
't is werkelijk een knullige en kostelijke vertoning.

De koning zit daar maar wat grappig en zo hoog omhoog
in 't volle licht met een verbeten grimas op z'n gezicht
vanwege een gemeen en sterk stekend eksteroog.

In zijn paleis loopt hij nu overdreven en opzettelijk mank
om enig meelij bij bevolking en bedienden op te wekken
maar heel het land kan daar echt niks zieligs in ontdekken.

Hij laat zich gaan, stelt zich daarbij zo lachwekkend aan
loopt mank, soms links en dan weer rechts, omdat hij zich vergist
en in zijn statelijke gang, heel stom, dan net een wankel stapje mist.

Zoals dat dan meestal gaat, heeft hij door deze oliedomme daad
bij volk en vaderland daar geen enkel respect mee opgewekt
maar bereikt zo onbedoeld toch een eenheid van samenhorigheid.

't Is echt te dol want nu liep heel het volk, ja, dat voor de lol
voor hem als dank, allemaal opzettelijk een beetje mank;
en dat was zodoende aanleiding tot grote landelijke hilariteit.

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...