dinsdag 14 maart 2017

20170315 vandaag Tweede Kamer verkiezing 2017



























De Nederlandse hedendaagse tijd 
kenmerkt zich door politieke ontevredenheid,
de hoge heren van het parlement, 
het zo geheten Haagse establishment,
voelt zich door het stemgerechtigd volkssegment
nog maar weinig begrepen en erkend.

De nobele hoge Haagse politiek 

raakt onderling steeds meer verhard
nogal spreekwoordelijk Babylonisch verward, 
en hoe onfatsoenlijk, flatteus en ziek
blijven zij elkaar de politieke kast uitkeren 
en in de strijd om de kiezersgunst, 
 steeds meer en schamperend schofferen.

en ondanks , dat …….

zij zich voor een goede verhouding
met haar eigen volk beijvert 
raakt het politieke Nederland 
steeds verder van haar kiezer verwijderd.

Dat is een feit en niet alleen in Nederland 

maar zien we ook in menig ander Europees land. 
De macht moet weer terug naar het volk,
predikt een politiek - profeet of populistische tolk
aan ontevreden en nog onbegrijpende politieke leken.

Over de verwachting van een nieuw gekozen parlement 

kan niemand nu nog echt iets heel concreets vertellen,
valt ook voor gerenommeerde onderzoeksbureaus 
maar uiterst moeizaam exact te voorspellen.

Vandaag (15 maart) kan elke kiesgerechtigde zich uitspreken 

door wie het land volgens hem moet worden bestuurd
maar opgelet want om het land te kunnen regeren
moet je wel veel kennis hebben, kunnen debatteren 
en vooral frivool verbaal flink kunnen presteren.

Elke stemgerechtigde burger vanaf 18 en meer jaar

wordt geacht weloverwogen te stemmen, dat is klaar.
Maar lang niet iedereen is zich van die ernst bewust
of met een minimaal vereiste politieke kennis toegerust.

We zijn overgeleverd aan een ontembare gesteldheid

van uitingen van stemmingmakende politieke onbesuisdheid
door schreeuwers met hun ongecontroleerde kreten en leuzen
van minder sociale teksten en onmenselijke keuzen.

Zulke uitingen van puur populistisch sentiment,

is zo maar uit Amerika overgewaaid 
en wordt ook hier veel lof toegezwaaid
Dat sentiment is op de politieke en woelige baren
naar Nederland en Europa komen overvaren.

Ik hoop, dat vandaag de verkiezingen uiteindelijk toch leidt

tot die vanouds bekende typische Nederlandse nuchterheid;
dat sentiment, dat zorgt voor een degelijke en eerlijke vent,
als een door de burgers algemeen erkende minister-president
en …………..…niet zo'n Amerikaans ongeleid projectiel
die bijt ons en Europa straks nog in onze Achilleshiel.

© Gert Pape


donderdag 9 maart 2017

2070307 de Groene Specht laat zich horen


I
edere morgen, altijd even over zeven
nog verborgen meldt hij zich metaal hard
het moment waarop ik dan mijn zoeken start
en na even priemend en aandachtig turen
zie ik hem zitten, in de boom bij onze buren

Maar ik heb nu toch al moeten leren

gezien het nog schemerachtig moment,
dat hij haast onmogelijk is te fotograferen
ik ben daardoor toch wel enigszins ontstemd.

Maar om mij en u weer wat vrolijk te stellen

kan ik u hierbij blijmoedig vertellen
dat ik zijn opa ook nog persoonlijk ken
in onze tuin, al hangend aan een boom
in een mooi kiekje waarmee ik u dan nu verwen..
en oh.ja....
eh... is het misschien dan niet zijn opa
dan is het vast en zeker wel zijn oom.
(foto juli 2015)

maandag 20 februari 2017

2017021 ND: Hans Wiegel heeft niks met Facebook

21 februari 2017, 03:00
Gert Pape, Vriezenveen
ND Opinie
De 75-jarige Hans Wiegel, nog even kernachtig als humoristisch, lees ik in het ND van 18 februari. Deze oud-politicus en VVD-coryfee staat bekend om zijn kernachtige en niet van humor ontblote uitspraken, die destijds door velen werden bewonderd (of waarover men zich verbaasde).

Humor in het leven en in de politiek vindt hij onontbeerlijk. En kernachtige uitspraken doet hij kennelijk nog steeds:

‘Als je in je leven drie echte vrienden hebt, dan is dat al mooi genoeg. Al die vrienden op Facebook, man hou op: quatsch!’

Dat stemt m.i. minimaal tot ernstige menselijke overdenking.
Oh ja, en tussendoor lees ik het antwoord: Hij heeft namelijk geen computer.

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...