zondag 7 mei 2017

20170506 de Kneu in de EDV

foto van Gert Pape -  korte verhalen.

Een keurige en kleurige kneu 
zit als een klein knoppie
zon aanbiddend en zo zinderend zingend
in het allerhoogste toppie 
van een bijna bloesemende boom.

Onophoudelijk zingt hij zonder weerga
met een sterk verlangen naar een e(e)ga
want hij zit daar nu nog heel alleen
in het midden van het Engbertsdijksveen.

Vindt hij straks zijn soort -en lotgenoot
stappen ze gelijk in de huwelijksboot
doen dan samen rap hun bere-best
voor het voltooien van hun nest
en oh...oh…oh….,  wat zijn we heden blij.....
na de gezamenlijke productie
van hun beider eerste ei.

vrijdag 5 mei 2017

20170503 De kerkelijke gemeente en talenten (samen bouwen aan de kerk)


Een ouderling wordt zogezegd: "geroepen tot het ambt"
zo'n  oude vaste ferme term, die in een sluier is gehuld
waarvan de waarde pas in ambtsjaren wordt onthuld.

Voor de kerkenraad is het vaak een worsteling,
mensen te vinden voor het ambt van ouderling,
weinig mensen voelen zich nog tot het ambt geroepen.

Een beroepen man pleegt diepzinnig beraad,
praat met God en zijn gezin hoe het nu verder gaat
en overweegt wat hem persoonlijk tot die roep beweegt.

Met God en zijn gemeente is hij hecht begaan
ervaart beroep als opdracht, die van hem wordt verwacht
en neemt uiteindelijk in overtuiging zijn benoeming aan.

Een ouderling is ook maar een mens van vlees en bloed
en doet het voor de buitenwacht zo vaak niet goed.
En 't is waar: men staat ook wel gauw met kritiek klaar.

Maar als men eerst de hoge muren 
van het verstarde hart afbreekt,
en wijd de eigen poorten openzet,
zich over God en 't geloof uitspreekt,
zo kwetsbaar opstelt en de schroom verbleekt;
geeft dat in alle oprechte eerlijkheid
ruimte voor wederzijdse openhartigheid.

En wat u in stilte dan nog steekt of verontrust,
bespreek dat met uw ouderling in afzondering en rust,
wees niet bezorgd  uw vertrouwen is wel geborgd

We leven in een vrije tijd, ieder doet gewoon wat hij zelf wil
wat God daarvan vindt daar staat men niet direct bij stil
maar Gods Woord is voor ons toch zeker niet ijdel,
ons richtsnoer is en blijft onverminderd de Bijbel?

De wereld is in beweging en de kerk beweegt mee
decennia van stugge starheid zijn voorgoed voorbij
de Geest is werkzaam in de kerk 
en blijft ook ons voortdurend verhelderend vernieuwen.

Bent u met God en zijn gemeente oprecht begaan
er van harte toe genegen om in vol vertrouwen 
aan de Kerk van Christus mee te bouwen
meldt u zich dan spontaan voor 't kerkenwerk aan
en blijf niet steeds halsstarrig en weerbarstig
en zo kritisch aan de kanten staan.

Een ieder heeft wel een stilletjes verzwegen talent,
't is hoog tijd dat u uw eigen talent nu onderkend
en die met anderen voor de gemeente aanwendt;
Dan wordt gemeente gebouwd,  oprecht en hecht
en dan is God in ons midden!
(Waar liefde woont gebiedt de Heer zijn zegen)

dinsdag 11 april 2017

Blauwborst / Engbertsdijksvenen



Dit is de eerst keer dat  ik een blauwborst voor de lens kreeg.
Hij is blijkbaar nadrukkelijker in de Engbertsdijksvenen dan vorig jaar
Wonderbaarlijk mooie vogel.

20170412 voorjaar 2017 - de malusboom







Het is een jaarlijkse vaste vrolijke en verblijdende tijd:
de lieve lente, die ons van de winterse wanten bevrijd.
De eerste lentedagen, die ons, al zo lang gekoesterd, dan genaken
doen ons nog slaperig en suf, uit de winterslaap ontwaken.

Er staat een mooie ranke slanke boom bij onze naaste buren
waar ik, vol bewondering, wel een tijdje naar kan blijven turen,
hij staat daar onvermoeid breed en uitbundig te bloeien;
en blij verrast blijft hij mij zo, voortdurend en aandachtig boeien.                                          
Die malusboom is op zijn eigen tijd, tot leven weer gewekt
heeft takken, die nu volledig met bloesem zijn overdekt
zodat die boom, volop tot in z'n  hoogste top, nu roze kleurt,
in  zijn omgeving fleurt en ook mijn natuurminnend hart opbeurt.

Die malus appelboom, staat alom er wel om bekend
dat al zijn takken uiteindelijk zo rijkelijk veel appelvruchten kent
deze zijn echter uitsluitend te nuttigen door het dier
niet eetbaar voor de mens, die beleeft daaraan echt geen plezier.

De "malus floribunda" die zo uitbundig bloeiende appelboom
werkt een beetje als een econoom:
hij vervult met zijn schone bloei
de voorjaarwens van de mens
en dient als veilig voedsel voor de vogels
en voor een ander dier tot algemeen plezier
en zo,,,,,,,,,,,,,,,
in de lente, het vroege voorjaar
liggen deze geheimen, voor een ieder klaar!

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...