Tegenwoordig worden je personalia ingeklopt door iemand achter een monitor. Je ontvangt als boreling dan nog onwetend jouw allereerste registratienummer, dat jouw hele leven met je meegaat. Dat nummer waarborgt jouw identiteit.
In de huidige digitale mallemolen krijg je bij alle organisaties waar je deel van uitmaakt of waar jij je bij aansluit ook een eigen identiteit. Die identiteiten worden beveiligd achter gebruikersnummers, wachtwoorden of versleuteld achter cryptische zinnen.
De overheid heeft regelgeving ontwikkeld ter bescherming van de persoonlijke identiteit en voor het gebruik van iemands persoonsgegevens, vastgelegd in de Privacywet. Echter, de ontwikkelingen op digitaal gebied gaan zo hard en dat Privacywetgeving altijd achter loopt.
De Privacywet is een slechts een schijnveiligheid om mensen het gevoel te geven dat ze onaantastbaar zijn in hun eigen identiteit. Wij raken steeds verder verzeild in een virtuele wereld waar wij verdwalen in een woud aan gebruikersnummers, wachtwoorden of versleutelde zinnen en encrypties.
Er zijn altijd al kwaaie gasten geweest en ook nu, die moedwillig de mazen van de wetgeving opzoeken om er vervolgens grof misbruik van te maken. Het hacken is een nieuw fenomeen van een in omvang groeiende criminele activiteit. De bescherming door ICT medewerkers bij particuliere organisaties, bedrijven en overheden stelt daar maar beperkt wat tegenover maar ze lopen in die strijd altijd achter de feiten aan.
As je vermoedt dat je gehackt bent dan ben je waarschijnlijk al enkele tientallen eerder gehackt, las ik ooit.
Hackers vallen in toenemende mate grote gezaghebbende bedrijven aan en dreigen met chaos en eisen losgeld. De internet beveiliging is een vorm van een nieuwe industrie. Het is er wel maar stelt het ook echt iets voor? Het is in ieder geval wel goed voor de werkgelegenheid.
Hacking en miscommunicatie /informatie vindt ook plaats bij internationale overheden. In de media kun je lezen dat Rusland Donald Trump mede in het Amerikaanse presidentszadel zou hebben geholpen. Overheden maken maar wat graag gebruik van superhackers om eigen hacking te voorkomen. Meerdere landen hebben een uitgebreide afdeling binnen hun National Security voor de bescherming van de eigen veiligheid maar maken zichzelf ook schuldig aan infiltratie van de systemen van hun tegenpolen.
Onlangs schreef men over een derde wereldoorlog, dat dit dan een cyberoorlog zou worden.
Ik vraag me af of die al niet stiekem is begonnen. Ik vrees het moment dat door bewust verspreide valse digitale informatie er een bedreiging ontstaat voor de wereldvrede. Mij bekruipt de angst dat een onberekenbare figuur als Trump met zijn vingers aan de rode atoomknop kan zitten
En hoever gaan die andere onberekenbare machtswellustelingen ermee door om de spanning op te voeren: Putin van Rusland en Kim van Noord Korea.
Nou, ik doe hier niet aan mee. Van mij mogen ze alles weten, ……. behalve mijn pincode!
