De moord op Anne Faber heeft Nederland diep geraakt en riep allerlei reacties op. Daarbij werd ook de doodstraf genoemd en gemotiveerd en Schriftuurlijk verdedigd. Als rechercheur verhoorde ik verkrachters, geweldplegers en moordenaars. Een verhalende berijmde reactie mijnerzijds.
In Nederland lopen soms
nog van die gestoorden
die er behagen in scheppen
om zomaar iemand te vermoorden
Ziekelijke onmenselijke geesten
die zich gedragen als beesten
en al of niet beheersbaar of bewust
zich onvergeeflijk overgeven aan hun liederlijke lust.
Door die lust volledig geobsedeerd
gaat ‘t in hun brein dan helemaal verkeerd
zij zijn voor vrouwen dan een algemeen gevaar
dat wordt helaas en vaak, dan te laat pas openbaar.
Bij nabestaanden laat die daad zijn diepe sporen na
zij zuchten zwaar en zoeken naar gerechtigheid
Hun leven is verminkt door haast ondraaglijk leed
dat een onbekende hen zomaar aandeed.
Is een verdachte eenmaal bekend
dan is er zonder berouw en een volledige bekentenis
nooit ruimte voor ook maar een greintje vergiffenis.
Door de rechter wordt een oordeel geveld
uitgedrukt in meerdere strafjaren welgeteld;
Hij wordt geheel aan de samenleving onttrokken
zo kan die dwaas niemand nog enig leed berokken.
Soms wordt de psyche van de man nog onderzocht
hoe het gesteld is met zijn geest en zijn gedrag
of in het kader van zijn zo genoemde resocialisatie
het maatschappelijk veilig en verantwoord is
dat hij in de samenleving terugkeren mag.
Wijze heren van de Pieter Baan kliniek
stellen na jarenlang beraad uiteindelijk vast
of zijn terugkeer wel verantwoord is en gepast.
De rechter baseert op basis van dat advies
voor de veroordeelde een gunstige beslissing
....... en niemand…. en echt niemand…..
kan vermoeden hoe dat afloopt en het verder gaat
of het werkelijk goed is geweest of…
het alsnog blijkt: 't was toch een vergissing.
Als er dan weer een jonge vrouw verkracht is en vermoord
door zelfs een bekende geresocialiseerde zedendelinquent
dan is rechtminnend Nederland totaal emotioneel verstoord
het rechtssysteem heeft het aan kennis en inzicht ontbroken
verantwoordelijken dienen daarop te worden aangesproken.
De doodstraf is in tolerant Nederland
in de burgerrechtspraak al decennia uitgebannen
en wordt onder druk van die tolerante last
elders in Europa ook niet meer toegepast.
In de wereld maar ook om ons heen zien we algemeen
een toename van vreselijke vormen van allerlei geweld
waardoor menig land en volkstam steeds weer wordt gekweld.
Eerder werd door mij wel eens beweerd,
dat Neerlands doorgeschoten tolerantie
zich uiteindelijk tegen haar eigen veiligheid keert.
Nederland moet nu maar eens degelijk gaan discussiëren
hoe hij deze vormen van geweld denkt te kunnen keren
Grapperhaus, een scherpe spreker, heeft nu een andere rol
als beoogd minister heeft hij aan Nederland en aan Veiligheid
nu al zijn beide handen overvol.
