woensdag 27 december 2017

Het verhaal achter een vluchteling


Een man van middelbare leeftijd, onmiskenbaar van buitenlandse origine, is volledig geïntegreerd in Nederlandse samen-leving. Hij woont al geruime tijd er in ons land. Maar wie kent zijn verleden, dat hij met zich meedraagt…....? 

Op een donkere dag voor kerstmis, sprak ik enkele jaren geleden ambtshalve met een man, die verdacht werd van een bepaald feit. Hij was Irakees en al jaren legaal in Nederland.

De man zit voorovergebogen op een stoel, zijn ellebogen rusten op zijn knieen en met beide handen ondersteunt hij zijn het hoofd. Hij maakt een desolate indruk en zit voor zich uit te mompelen. Hij is zichtbaar overstuur. Ik ben ruim bekend met het creatieve theatrale gedrag van verdachten en ben niet onder de indruk van zijn meelijwekkend gedrag . Even later besef ik dat zijn aanhouding wel degelijk angst bij hem oproept, gelet op ervaringen uit het verleden.


De vluchteling en zijn verhaal …….en zijn trauma
In de kuststreek van Zuid Irak (kuststreek) woont een redelijk grote geloofsgemeenschap van baptisten. Of “woonde” moet ik eigenlijk zeggen. Deze geloofsgemeenschap houdt zich voor een aanzienlijk deel bezig met de goudhandel. Dat vak hebben ze vroeger geleerd van de Joden. Dit beroep wordt van vader op zoon overgedragen. Zijn opa had het aan zijn vader geleerd en hij had het van zijn vader geleerd en nu leert hij het weer aan zijn zoon. In Irak volgde hij 6 jaar de basisonderwijs, daarna 6 jaar voortgezet onderwijs. Daarna ging hij in de zaak van vader gaan werken. Als hobby heeft hij daarnaast 6 jaar Engelse literatuur gestudeerd aan de universiteit van Basra.

Maar toen begon de oorlog met Perzië (Iran) Hij moest het leger in en heeft twaalf jaar gevochten in die oorlog. Zijn vrienden die met hem in de oorlog waren zijn allemaal dood. Hij vroeg zich af waarom hijzelf niet dood was en waarom hij het wel had overleefd. Tijdens het heftige verhaal sprong hij op vanuit zijn stoel en trok zijn broekspijp omhoog. Hij wees een plek aan waar ik een rond litteken kon zien met een doorsnee van ca. 3 a 4 cm. Het duidelijk een litteken van een kogelwond. Vervolgens trok hij zijn overhemd omhoog tot onder de kin en toonde een soortgelijk litteken op een plek, net boven het hart.
Hij wees de plek aan zei terwijl er tranen over zijn wangen rolden: “Ik had dood moeten zijn”
Na de oorlog kwam de verharding, verdrukking en vervolging van de christenen/baptisten. Gezinnen werden thuis overvallen, mannen vermoord en de vrouwen verkracht. Dit noopte hem ertoe om zijn huis, zijn zaak en auto te verkopen voor meerdere tienduizenden dollars. Dit geld is allemaal opgegaan aan de vlucht.

Al eerder waren andere familieleden gevlucht, vader, broers en zussen. De meesten in Nederland en enkelen in Scandinavië. Ze hadden gekozen voor Nederland omdat bij hen in Irak vrij algemeen bekend is dat Nederland het meest eerlijke rechtssysteem heeft. (zegt hij)

En nu overkomt hem dit. Hij was in paniek en ten einde raad. Hij voelde zich wel verantwoordelijk voor zijn gezin en verdere familie. Hij zag zijn onmacht om zijn onschuld aan te tonen. Hij gaf meerdere keren aan dat hij baptist was en daarbij keek hij mij vragend aan. Hij wilde daarbij kennelijk duidelijk maken dat dit norm was voor zijn denken en het garantiebewijs voor zijn eerlijkheid en of ik dat begreep natuurlijk.

Hij kwam tot de conclusie dat hij op de proef werd gesteld door God. Hij dacht zelfs dat hij voor jaren "de bak in ging" en zat te huilen met zijn hoofd in handen. Dat verleidde mij tot een minzaam glimlachje want dan kende hij het Nederlandse rechtssysteem toch nog niet zo goed.Voor het bewezen feit waarvan hij werd verdacht krijg je in tolerant Nederland hoogstens drie maand gevangenisstraf (als first offender)

Toen hij daar zo in zak en as zat vroeg ik hem of hij het verhaal van Job kende. “Job, Job … Job… ahhh …. eh…...Eyup bedoelt u? “ We hebben gesproken over Job ( Eyup in het Arabisch), hoe rijk die was, een mooi gezin had en alles, alles kwijtraakte en ook nog ziek werd. Job werd ook zwaar op de proef gesteld.
Net als Job moet je altijd op God blijven vertrouwen, al raak je alles kwijt wat je lief een dierbaar is en al laten je vrienden je ook nog in de steek. Voor Job op basis van dat vertrouwen het toch goed gekomen en heeft hij alles en nog meer teruggekregen
"En aan jouw ellende van dit moment, komt ook wel weer een end!" zei ik tegen hem.

Ik nam zijn verklaring m.b.t. het verdachte feit op, een op puur zakelijk verhaal Daar stond helemaal niets in van zijn verleden. Na afloop gaf ik hem een hand. De volgende morgen werd hij heengezonden. Met de kerst gelukkig weer thuis. 

Je kunt zomaaar iemand tegenkomen die door velen herkend en geclassificeerd wordt “as zo’n buut’nlaander”.  Daar kan men dan van alles bij  denken, van empatie  voor je naaste tot  het afwijzen van economische vluchtelingen. Men roept vaak maar wat, op basis van persoonlijke sentimenten.  Het ware verhaal kan hijzelf alleen  vertellen.

Vele vluchtelingen vinden de dood in de Middellandse Zee. Het totaal aantal verdrinkingsgevallen wordt dit jaar al op enkele duizenden geschat.Wat hun verleden is, waarom ze zijn vertrokken, wat ze mogelijk mee hebben gemaakt, we zullen het nooit weten.

Hopenlijk komt er een beetje meer begrip komend jaar voor de echte vluchtelingen en voor de allochtoon onder ons. Ik heb geen oplossing voor het vluchtelingenprobleem maar een beetje meer menselijkheid zou ons niet misstaan.......

Wandelen in de Engbertsdijksvenen op 2e kerstdag


Kon nog net even voordat het donker werd. Na een paar grijze dagen eindelijk weer een beetje zon. 
Engbertsdijksvenen vanaf Bavesbeekweg/Oude Leidijkje.


zaterdag 23 december 2017

20171223 van pijnlijke poten en podologie


Soms word je onverhoeds overrompeld
door het feit, dat je wat pijnlijk strompelt,
Ik had pas later door, warempel ik heb hielspoor.

Shockwave als therapie, dat hielp helaas mij nie.
Ik werd verwezen naar een podoloog,
die kundig mijn probleem overwoog.
Dus ik zeg u nu maar onverholen 
vanaf nu draag ik ook nog steunzolen.

Eerder was welgeteld, reeds vastgesteld,
dat ik twee centimeter was gekrompen
ja,ja …u voelt 't wel aan, zelfs op uw klompen,
dat ik die schade nu weer heb hersteld.

dinsdag 5 december 2017

20171206 Louter goedheid

"Louter goedheid zijn Gods paden
voor wie leeft naar zijn verbond
daaraan trouw blijft en zijn daden
slechts op Gods geboden grondt".
(Psalm 25:5)


Het is de morgen na pakjesavond, die we maar geruisloos aan ons voorbij hebben laten gaan.  Ik word wakker en er schiet zo maar een tekst in mijn gedachten. Dat komt wel eens vaker voor bij deze liefhebber van bloemrijke taal.

Als ouderling in mijn kerk heb ik gedurende een periode van 26 jaar tientallen keren een preek gelezen. Ooit las ik een preek van een professor van de TU die ooit als predikant was begonnen in de gemeente van mijn vrouw destijds. Dat was er één van alle eenvoud maar wel met veel symboliek en van een hoogwaardig literair gehalte.
Toen ik met hem daarover correspondeerde en zei dat symboliek, voorbeeldfunctie en enig literair gehalte een preek kan versterken zodat hij beter bij de mensen blijft hangen, bevestigde hij dat volmondig.

Laat daarom de betekenisvolle inhoud van deze zo mooi en fraai geformuleerde frasen  tot u doordringen. Dan is het een mooi cadeautje dat uitgepakt wordt, waar je wat aan  hebt en waar je mee verder kunt.

'Ik moest er wel even over nadenken of ik deze woorden en gedachten wel wereldkundig zou maken.
Maar de gedachte dat die woorden zelfs maar één persoon nog zou kunnen bemoedigen of zou kunnen bevestigen in zijn levenswandel gaven de doorslag.

zaterdag 25 november 2017

herfst - positief bekijken


De tijd van herfst, ...alles vervalt en nog meer verdort
maar mijn innerlijk gevoel komt nimmer iets tekort
'k betreur echter de mens, die in een droef herfstig dippie stort
'k spreek uit de wens om hen weer op te fleuren: 
"kijk naar dat gouden gras met die diepgele kleuren".

Die ranke stengels blijven de gele kleur behouden
al worden ze vertrapt, vertreden en wordt erover gelopen
houd toch je eigen kleur vast en wordt daarna dan blij verrast
straks in de lente wordt alles zo gewoon weer fris en groen
heb vertrouwen en daarmee zul je het nu moeten  doen,

woensdag 15 november 2017

20171118 van BN-ers, PAPARAZZI en SENSTATIEBLADEN


Vreemde gasten zitten 's avonds laat thuis
op de bank zo lekker lui gekluisterd aan de buis
om stiekem nog eventjes, net voor 't nachtelijk slapen,
zich, achter TV of PC, aan verboden vruchten te vergapen.

Dat is rotzooi van laag allooi en op mijn PeeCee doe ik er niet aan mee
Ik kijk dan naar een presentator van zo'n populair praatprogramma
die actuele nieuwsfeiten bespreekt en daarover meningen losweekt
en zo uitgroeit tot een TV prominent die een massa aanhangers kent.

In theaters, in de media en ook op de TeeVee
is hij een algemeen bekende redenaar en publicist
die zich tijdens zijn presentaties never en nooit vergist.
Wat dat betreft, zit 't hem gewoon, van alle kanten mee.

Met helder verstand en van een goede tongriem gesneden
wordt door hem geen enkel beladen onderwerp gemeden.
Met gemak praat hij wel uren lang en honderd uit;
houdt daarmee pas op als de dag zijn ogen sluit.

maar …… 
toen……. hij haar zag 
zei zij, zo heel gewoon: "dag"
en hij, geheel tegen zijn eigen zin en wil
viel totaal overrompeld en wel heel erg storend stil.

Zij was 't, die hem recht in de ogen keek
en meteen voelde hij een priemende steek, 
door haar verschijning en openhartigheid
was hij, zijn spraak en ook de regie, volkomen kwijt.

Verbouwereerd zo hard geraakt en diep geroerd;
door haar verrast en uit zijn evenwicht gebracht,
was hij toch niet zo onaantastbaar dan men altijd dacht
en zijn fans werden zo waar nog zijn gevoeligheid gewaar.

Hij geloofde nooit in liefde op het eerste gezicht
zoiets gebeurt maar hoogstens in een fraai gedicht
maar hij zat daar toen zo stuntelig te schutteren
stamelend wat knullige woorden te sputteren.

Gans Nederland heeft aldus mooi kunnen zien en horen
dat die kanjer opeens verliefd werd tot over z'n beide oren.
Zo stond die zekere man lachwekkend in zijn hemd
hij vond 't maar niks en was daardoor zichtbaar ontstemd.

BN- ers staan bij alles wat ze doen of laten
voortdurend in de belangstelling van het publiek
en de paparazzi houdt hen strak in de gaten.

Die BN-ers zullen het persoonlijk ook wel weten
dat hun privé altijd heel breed wordt uitgemeten
soms overdreven of gewoon onwaar of zelfs ziek .

Die prominente vent en schone vrouw kenden elkaar dus nog maar net
maar eindigden die dag nog in elkaar verstrengeld samen in één bed
en de immer listig loerende paparazzi sloeg daarop de hand
en dat feit stond met druipende saus zo smeuïg overladen
de volgende dag heel uitgebreid in alle sensatiebladen.

Maar ja! …….….ik kan en wil dat ook helemaal niet weten
want zoals u hier nu leest en ziet
ik lees die onsmakelijke rotzooi toch zeker niet!!!

dinsdag 14 november 2017

van een rijke man en een gulle vrouw

Ik leefde altijd mijn eigen leven 
trok mij van niemand ook maar ooit iets aan 
wat ik nu ben, dat heb ik toch immers allemaal zelf gedaan!

Zelfredzaamheid , dat was al die lange tijd mijn streven, 
iedereen heeft gewoon een eigen verantwoordelijkheid.
Je moet het immers zelf maken om je leven te vervolmaken, 
de sterke heeft daarbij succes en een zwakkeling gaat op de fles.
Dat is jammer dan, maar ja, daaraan heb ik toch gewoon: schijt !

Ik genoot volop van het leven, ik zoog het helemaal op
'k bleef altijd ongebonden daar heb ik nooit last van ondervonden.
Vrouwen liepen te hoop en voor geld is immers alles te koop.

Maar toen kwam ook voor mij de grote ommekeer
ik die grote held met al zijn geld als zekerheid
had eens teveel op 't geld en 't geluk vertrouwd 
verkeerd belegd en was opeens alles volledig kwijt
en smadelijk word ik door iedereen nu nagejouwd.

Ze noemen mij bloedzuiger, een narcist, de ander zegt weer egoïst
ik snap het niet, heb ik mij dan toch zo in mijzelf vergist?
Mij wordt nu onverbloemd  verweten: Jij, jij hebt helemaal geen geweten
Ik heb met al dat geld mij nooit  van mijn naastenplicht gekweten.

Ik kom nu tot besef, ja, de schellen vallen mij nu echt van de ogen
ik was miezerige  vent, een egoïstisch financiële zakelijke krent
en kende met de zwakkeren onder ons geen enkel mededogen.

Die held zonder geld is nu op hulp van anderen aangewezen
heeft nu zijn thuis in een kamertje van het bejaardenhuis
hij voelt zich voor het eerst alleen, voor hem een triest en onbekend fenomeen.

Eén kamer verder woont een oude lieve vrouw, zij heet Cato
die tachtigarige Cato kwam vandaag wel heel feestelijk op de foto.
De burgemeester was er en bracht haar mooie bloemen mee
en alles werd opgenomen en uitgezonden voor de lokale TeeVee

Veertig jaar heeft zij zich gewijd aan het geven van vrijwilligheid
aan tal van maatschappelijke  organisaties zo breed verspreid.
Na de vroege dood van haar man heeft zij toen openlijk beleden
ik ga de rest van mijn leven ten gunste van mijn naaste besteden.

En die rijke stinkerd van toen en nu zo arm als Job
keek van een afstandje toe en nam dat alles in zich op
sloeg heel moe en zo beschaamd zijn beide ogen toe.

Terneergeslagen gaf hij haar toch welgemeend de hand
zij zag hem in de ogen, die liepen met tranen vol;
zij aaide hem toen troostend en vergevingsvol 
zo liefkozend  over zijn oude bol;

dinsdag 31 oktober 2017

20171031 Lutherdag


Ik sla mijn ogen op en ik ontwaak
en weet dat ik al weer een nieuwe dag genaak.

Zo koester ik en kus dus deze mooie Lutherdag
voor 't genadige feit dat ik nog leven mag
in 't besef dat Gods gunst en goedertierenheid
ook voor deze zondige ziel is toebereid.

Zo weet ik dan op deze ochtend al heel vroeg
van die genade krijg ik nooit genoeg.


Ja, 't is waar, ik ben gewoon een mens, een zondaar
niet slechter en zeker ook niet beter dan u wellicht
maar never nooit goed genoeg om in 't fel verblindend licht
van Gods aangezicht te verschijnen zonder te verschroeien.

In heel mijn leven liepen stromen van levend water
(ongemerkt) voortdurend als een kabbelend en stil geklater.


Luther ging diep en zwaar gebukt onder zijn zondelast
hij merkte, dat het niet lukt, hoe hard je ook werkt of vast
je kunt je eigen heil zelf niet verdienen of bewerken
al dat eigen gezwoeg is niet genoeg en zelfs ongepast.

Alleen als wij ons geheel en al op Jezus verlaten
kan zijn kruis en offer ons in genade baten.

In de hoop van de doop in Christus begraven
blijf ik mij daarom niet altoos afvragen
of het wel genoeg is wat ik hier allemaal doe,
maar vertrouw op Jezus de rots waarop ik bouw.

U vraagt hoe ik dit alles durf te zeggen
ja dat kan ik u zelf allemaal niet uitleggen
maar lees daarvoor je bijbel en bidt elke dag
en vraag of jij die genade ook zelf ervaren mag.

Het begin er wijsheid is de kennis van God. (Spreuken 1:7)

© Gert Pape

maandag 23 oktober 2017

20171023 over geweld, rechtspraak en veiligheid



De moord op Anne Faber heeft Nederland diep geraakt en riep allerlei reacties op. Daarbij werd ook de doodstraf genoemd en gemotiveerd en Schriftuurlijk verdedigd. Als rechercheur verhoorde ik verkrachters, geweldplegers en moordenaars. Een verhalende berijmde reactie mijnerzijds.


In Nederland lopen soms
nog van die gestoorden
die er behagen in scheppen
om zomaar iemand te vermoorden

Ziekelijke onmenselijke geesten
die zich gedragen als beesten
en al of niet beheersbaar of bewust
zich onvergeeflijk overgeven aan hun liederlijke lust.

Door die lust volledig geobsedeerd
gaat ‘t in hun brein dan helemaal verkeerd
zij zijn voor vrouwen dan een algemeen gevaar
dat wordt helaas en vaak, dan te laat pas openbaar.

Bij nabestaanden laat die daad zijn diepe sporen na
zij zuchten zwaar en zoeken naar gerechtigheid
Hun leven is verminkt door haast ondraaglijk leed
dat een onbekende hen zomaar aandeed.

Is een verdachte eenmaal bekend
dan is er zonder berouw en een volledige bekentenis
nooit ruimte voor ook maar een greintje vergiffenis.

Door de rechter wordt een oordeel geveld
uitgedrukt in meerdere strafjaren welgeteld;
Hij wordt geheel aan de samenleving onttrokken
zo kan die dwaas niemand nog enig leed berokken.

Soms wordt de psyche van de man nog onderzocht
hoe het gesteld is met zijn geest en zijn gedrag
of in het kader van zijn zo genoemde resocialisatie
het maatschappelijk veilig en verantwoord is
dat hij in de samenleving terugkeren mag.

Wijze heren van de Pieter Baan kliniek
stellen na jarenlang beraad uiteindelijk vast
of zijn terugkeer wel verantwoord is en gepast.

De rechter baseert op basis van dat advies
voor de veroordeelde een gunstige beslissing
....... en niemand…. en echt niemand…..
kan vermoeden hoe dat afloopt en het verder gaat
of het werkelijk goed is geweest of…
het alsnog blijkt: 't was toch een vergissing.

Als er dan weer een jonge vrouw verkracht is en vermoord
door zelfs een bekende geresocialiseerde zedendelinquent
dan is rechtminnend Nederland totaal emotioneel verstoord
het rechtssysteem heeft het aan kennis en inzicht ontbroken
verantwoordelijken dienen daarop te worden aangesproken.

De doodstraf is in tolerant Nederland
in de burgerrechtspraak al decennia uitgebannen
en wordt onder druk van die tolerante last
elders in Europa ook niet meer toegepast.

In de wereld maar ook om ons heen zien we algemeen
een toename van vreselijke vormen van allerlei geweld
waardoor menig land en volkstam steeds weer wordt gekweld.

Eerder werd door mij wel eens beweerd,
dat Neerlands doorgeschoten tolerantie
zich uiteindelijk tegen haar eigen veiligheid keert.

Nederland moet nu maar eens degelijk gaan discussiëren
hoe hij deze vormen van geweld denkt te kunnen keren
Grapperhaus, een scherpe spreker, heeft nu een andere rol
als beoogd minister heeft hij aan Nederland en aan Veiligheid
nu al zijn beide handen overvol.

woensdag 18 oktober 2017

De zon, neemt bloedend afscheid van de dag


De zon verlicht ons ied're dag,
zelfs als we hem niet zien,
zit hij natuurlijk op zijn vaste plek
verscholen achter wollig wolkendek.

Kleuren bestaan niet in zichzelf
alleen de zon geeft fleur en kleur
aan mensen, dieren en aan ieder ding,
geeft hij aan 't leven glinstering.

Zonder zon lijkt alles dof en donker,

van kleur verschoten, schemergrijs.
dan komt de zon, o wat een wonder,
zij geeft al haar geheimen prijs.

De zon geeft kleur aan 't leven hier op aarde
verwarmt haar en zorgt voor groei en bloei.
Zonlicht is vitamine voor het leven
om dat aan alle mensen door te geven.

De zon neemt bloedend afscheid van de dag,
kleurt karmozijn, kleurt zo het avondrood
Maar mensen, maakt u zich geen zorgen,
want ied're dag is hij er weer, ook morgen.

God, de grote Schepper
van hemel, aarde en het licht,
houdt onder al' omstandigheden
altijd zijn Licht op ons gericht.


© Gert Pape

donderdag 12 oktober 2017

HERFST 2017

Zo'n  zomers mooi groen blad
verwelkt in felle frisse kleuren
van in - geel tot in  bloedend -rood,
zo siert de herfst haar stervensnood.
Een paddenstoel, benoemd als zwam,
die bruisend uit de aarde kwam
toont trots haar rood met witte stippen.

Een zwam, verfloerst in fletse vlagen,
verliest het eerst zijn hoffelijke hoed
en daarna brokkelt ook z'n brekend been,
en zo vergaat hij en gaat langzaam heen,
wanneer  de winter op komt dagen.

Een paddenstoel, dat is een sporenplant
die zaait zijn sporen rijk op 't land.
De natuur vernieuwt zich ieder jaar,
't is echt waar, jazeker,  heel gewis 

dat hij er volgend jaar gewoon weer is.

© Gert Pape 2015

woensdag 4 oktober 2017

20171005 Ouderdom is taalkundig krom - mar in 't plat is't wel wat

Wat mij in hoge mate stoort
is dat ene onmogelijke woord
dat zoveel tegenstrijdigheid in zich heeft
voor een ouder die daarin zijn gevoel beleeft.

Dat woord doet volgens jeugdigen vermoeden
dat een ouder met het stijgen van zijn levenstijd
meer dan men ooit zou kunnen  bevroeden:
hij raakt de kennis en zijn verstand heel langzaam kwijt

De mens wordt steeds ouder en ook meer dan grijs
maar wint daarbij aan kennis en aan waarheid
dat is een algemeen erkend en vaststaand feit
verworven levenservaring, als waarlijk levend eerbewijs.

Dat deeltje "dom" in dit woord is oliedom
en oliedom en ouderdom zijn krom en echt gestoord
en elk afzonderlijk woord is eigenlijk volstrekt ongehoord
omdat het niet echt zegt wat het werkelijk verwoordt.

Het woordje dom in deze samenstelling
is van een andere taalkundige betekenis
moet daarom maar gauw van de taalkundige helling
dat is voor die ouder ook wel zo vriendelijk en zo fris

Het woordje dom, ingesloten in ouderdom
is net als oliedom, zo krom en onbegrepen;
't zijn woorden, betiteld als een "discrepantie"
weer een woord dat mij niet  bekoort en verstoort,

en 't heeft daarom voor mij geen enkele "relevantie"


Mar thuus doar proat wie allemoale gewoon plat
en doarin hebben wie een grote woordenschat
om oons zo makk'lijk moog'lijk, uut mekaar te kunn'n drukken
dat zal ied're plat-geaarde Tukker wel merakels lukk'n
dat geldt voor iederene, zowel veur oold as jong;
en 't maakt niks uut, al kak ie zelfs nog over oen tong


En noe, zeg ik oe dus mien jong
die leuke leu uut Twente, . ...
die blieft gewoon..... veur altied jong!


Goed goan.


© Gert Pape

dinsdag 19 september 2017

20160921 't paard van Troje en 't Twentse ros















Dat paard van Troje
of het echt waar is, weet ik niet,
is door Homerus beschreven fantasie,
gerekend tot de Griekse mythologie

Dat paard van Troje
klinkt mooi maar is ook, hoe banaal
een oud klassiek oorlogsverhaal
en dan vallen er ook altijd dooie.

Dat paard van Troje
die was zo listig en zo ingenieus
hij was niet echt, maar wel heus
een houten klaas, gewoon een houten dooie.

Dat paard van Troje
is pure fantasie verstopt in mythologie,
is niks waard, ik houd niet van dat paard
al is het dan ook nog zo'n houten, mooie, dooie.

Een Twent, dat is een nuchtere vent
die heeft niks op met vreemde mythologie.
Tukkers huldigen hun eigen regionale historie
van potjandorie grootse Twentse glorie
waarin zij zich historisch verankerd wanen.

Maar wat davert daar dan nu zo dreunend
toch stiekem op de mythologie leunend
door Herman Finkers "spreukjesbos"
met lange golvende en wapperende manen:
een paard! ……..
't  eigen nooit volprezen Twentse ros.

En dat verhaal, beste leuke leu uut Twente
is echt woar en heel gezòònd
mythologie van d' oale Twentse koale gròònd.

woensdag 13 september 2017

2017092 van klaploper naar gewaardeerd lid van de maatschappij


















Ik hou het zo echt niet langer vol
het tempo is te hoog, 't is mij veel te dol
het leven is één grote dolle drieste drukte.

De wereld draait en draait maar door en door,
"nog meer en sneller", roepen  managers in een koor
zo'n hoog arbeidstempo , dat is 't - wat mij echt niet lukte.

'k Hield het niet vol en ben veurtieds al lange af-e-haakt
uut het arbeidsproces en bie de soos e-raakt
een wereld  van 'n bult papier'n  en formulier'n

Ik heb die papier'n maar nie in-e-vuld
want schrie'm heb ik toch nooit e-leerd
daarom valt die formulier'n bie mie altied verkeerd

En met mien valsen mitella aan 
ben ik noar die keerl van de Soos e-goan
en heb 't er mar een puntjen angeluld;
Ja,ja, dat dach ik, mar ik had geen schik
want hij had met mie helemaol geen geduld

sjonge… jonge…jonge ……..wat is't oe wat …..
…..wat 'n  dolle drieste drukte 
en ook dat is 't - wat mie alweer nie lukte.

'k word noe ook nog financieel gekort
krieg noe mar eens per week een stukkie vlees op 't bord
wat is 't een ellende …oh pardon… eh…..een dolle drieste drukte.

Hij zeg tegen mie, je krijgt van mij geen cent
jij gaat nog hemaal terug naar nul procent.
Ik zeg: "wat keer'l "loat ie mie zo mar verrekk'n
man.. oh..man ..'k was toch zo helleg in de kop,
ik kom hem wel deur dat luukien hen trekk'n.
'k heb noe niks meer - ik mut maar goan inbrekk'n.

ik worre van al dat gedoe wal zo onmeunig moe
'k heb in 't leven helemoal  geen plezier -
krieg wel spontaan zin in een lekker flessie bier
Ik zeg tegen die keerl doar achter dat loek
hoe mut dat nou, 'k heb toch ook mien sociale recht'n
of mut ik de barricades op om dat te bevecht'n.

Ik ben doar afgedroop'n as een gewonde hond
'k werd mie ineens heel duudelijk en absoluut bewust 
van mien eigen zelf gecreeerde sociaal maatschappelijke stront
een leegloper zonder fut en van geen enkel maatschappelijk nut.

Ik mut mar 's flink mien eigen verwarde knoop deur hakk'n
en miezelf onmeunig hard oanpakk'n

En gelukkig, …….
'met mie is allemoal toch nog goed gekomen, 
maar ik heb wel hele goede hulp e-had
van die lieve meid, mien allerliefste schat.

Ik kende haar nog van de lagere school
ze was toen heel stiekem al mien idool
zij heeft mij letterlijk bij de arm genomen
en de leiding in mien leven overgenomen.

Net toen ik dache, noe 't is met mie finaal gebeurd
kwam zij in mien leven en ben ik helemaol  weer op-e-fleurd
Zij heeft mij in een half joar ook het lezen en skrieven e-leerd
en ik heb mie van dat oale leven totaal oaf-e-keerd.

Via haar kwam ik uiteindelijk ook aan het werk
en sundaags goan wie samen noar de kerk.
En al die vreemde papieren zijn dus niet meer nodig
ik heb vast werk, ze zijn nu geheel overbodig.

'k Ging naar die man achter dat loket daar van de Soos
die was heel netjes en op mij helemaal niet meer boos
'k heb alles hem verteld, hij was verheugd en blij

dat ik  nu deel uitmaak van de beschaafde maatschappij.

20170913 Bruinehaar in Twenterand - bijna buitenland











Dat pand waar ik nu genoeglijk naar staar
ligt in het fraaie en zo landelijke Bruinehaar.
Dat is de rand van de gemeente Twenterand
en tevens de uiterste rand van ons Nederland
en iets achter dat huis ben je dan bekant
misschien per ongeluk mooi in de Pruus beland.

Das macht nichts
Deutsche Leute essen auch gerne Kartoffeln
Gute morgen Freunde.

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...