20180817 van bekeuringen, boetebedragen en beleid

Een verhaal uit de oude doos.

Het totaalbedrag  aan verkeersboetes  werd wel eens politiek begroot en opgelegd aan de handhavers. Dat deugt niet. Met bekeuren dient m.i. excessen te worden bestreden maar  een smerige geldklopperij  op de grens van goed of fout hoeft de staatkas niet te spekken.

 In elf maanden leerde ik op de politieschool een hoop theoretische kennis. De praktijk bleek in 1976 heel anders. Twee weken na mijn eerste aantreden vroeg mijn mede surveillant  of ik al een bekeuring had gemaakt. Er volgde een beschaamd  NEE. Ik moest die fietser maar eens controleren.

Op het fietspad van de Zwolseweg  te  's Heerenbroek rijdt  een oude baas op het fietspad.  Hij zit op een oude damesfiets en er hangt een bolknak tussen zijn lippen.  Deze weldoorvoede ouwe heer (toen net zo oud als ik nu)  droeg een beige stofjas met strak gespannen knopen en zijn kleurige klompen trapten de fiets langzaam levensgenietend voort. Een dun bamboe wandelstokje, vast in een klemmetje hing aan het stuur. Hij was een gepensioneerd veehandelaar. Ik controleerde de fiets en constateerde een paar gebreken.      
                                                                                                                                                                                                                      Deze gezellige baas was geenszins uit het veld geslagen. Hij was wel  in voor een praatje en dat mocht kennelijk wel een paar centen kosten .  Ik vertelde hem, dat hij een bekeuring kreeg. Hij antwoordde "Dat  is goed, mien jong" en tegelijkertijd  verdween ik in een dikke rookwolk afkomstig van de bolknak die tijdens het praten mooi tussen zijn lippen op en neer wipte. Toen de bewolking  weer wat was opgetrokken zag ik een soortgelijke bolknak, netjes apart verpakt in een transparant cellofaantje, die hij voor mijn neus hield.  Ik hoorde: "Hier heb ie een lekkere segare".

Nee bekeuren was niet zo mijn ding.  Na 9 jaar uniformdienst was ik er wel klaar mee. Bekeuren is synoniem aan veel gezanik en gezeik. In de volgende 32 jaar stopte ik als rechercheur met veel meer overtuiging honderden  verdachten achter de Dikke Deur. Maar ja, of Nederland daar nu ook beter van geworden is?