dinsdag 15 december 2015

20151214 Politicus van het Jaar: Wilders


 
Hoe is het mogelijk?
Ik ben met stomheid geslagen.
Wilders ?!

 Eerdere aankondigingen had ik wel opgemerkt en ik hield het daarom goed in de gaten onder het bereiden van de avondmaaltijd; De verkiezing van de beste politicus van het jaar 2015 is op de TV.

Meerdere fractievoorzitters waren aanwezig en ogenschijnlijk ontspannen. Via enkele prikkelende vragen presenteerden ze zich en poetsten zo hun blazoen en beleid aan het Nederlandse volk nog een beetje op.
Heel even nog wat gekissebis tussen Wilders en Buma, ze speelden een potje politieke tennis vanaf de baseline en er wordt wat heen en weer geslagen. De kibbelende kinderen worden door pa - reporter van hun spelletje teruggeroepen.

Eindelijk is het dan zover.
Het is niet de genomineerde Halbe Zijlstra.
De overgebleven twee  kandidaten kijken elkaar eens vragend en onzeker aan.
Het verlossende woord wordt zo lang mogelijk opgerekt......  het lijkt zowaar The Voice of Holland wel.

En dan...., het wordt:              WILDERS !     

Nota bene het enfant terrible van de Nederlandse politiek
Ik ben werkelijk met stomheid geslagen. Hij is gekozen met 37.000 stemmen, een kwart van de uitgebrachte stemmen. Als nuchtere Nederlander, die in staat is om goed en logisch te kunnen nadenken dacht ik, dat het zeker Jesse Klaver van Groen Links zou worden.
Zelfs als CU stemmer kan ik dat begrijpen.

Ik ben geen politiek dier. Ik heb wel een mening en een voorkeur.
Het succes van Wilders, als gevestigd Kamerlid, bestaat m.i.  bij de gratie van de proteststemmer. Wilders durft wat te zeggen en hij doet dat op zijn manier. Dat spreekt ontevreden mensen wel aan.

Hij speelt zich bij gelegenheid, innerlijk verkneukelend, in de kijker door confronterende onparlementaire kretologie, een blatende blaaskaak, die al de nodige relletjes heeft veroorzaakt. Het zou hier te ver gaan om ze allemaal op te noemen maar z'n laatste is "nepparlement".
Die kreet staat m.i. haaks op zijn verkiezing.
De vraag is of zijn voorstemmers dat ook weten.

 Wilders is op Nederland gericht. Zijn internationale solidariteit en naastenliefde houdt kennelijk bij de landgrenzen op. Hij ontbeert enig empatisch vermogen voor "de vluchteling".

Hij ondergaat zijn verkiezing heel gelaten en bedankt correct zijn stemmers.
Hij staat daar en hij doet mij qua uiterlijk denken aan de buste van Beethoven met zijn haardos.  Ik prefereer toch de muziek van Beetoven.
Wilders is een politieke eendagsvlieg, die al aan zijn derde dag begint.

Je moet er toch niet aandenken, dat Wilders ooit minister-president zou worden.
President van zijn zelfbenoemde  nepparlement. Dan raakt Nederland volledig geïsoleerd.
Zal hij ooit in staat zijn om een regering te vormen en daarvoor voldoend bekwame en onkreukbare personen vinden?

Rustig, kalmte kan je redden!  Een kwart van de stemmen betekent driekwart niet!

Straks, een poosje verder, dan is Nederland weer ontnuchterd.
Dan gaat het zoals nu in Frankrijk. 
De ene dag succes, en dan weer terug naar AF.


Monopoly in politiek. Sterker nog: politiek is Monopoly.