Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten, de beheerders van het Dwingelerveld, beschrijven dit gebied als één van de grootste droge en natte heidevelden van Europa. Het zou bovendien wel 60 vennetjes tellen. Dat zijn krachtige uitspraken en dat prikkelt ons om het eens met eigen ogen nader te aanschouwen.
In dit gebied zijn van verschillende plaatsen wandelroutes uitgezet. Onze keus was daarbij gevallen op de zogenaamde "Teloscooproute" met als startpunt de Parkeerplaats van het Staatsbos aan de Oude Hoogeveensedijk bij het plaatsje Lhee.
Dit is een klein dorp, het heeft de plattelandsfeer van Anne de Vries, met de romantiek van het verleden, de warme adem van het oude en wat armelijke en Drente.
Even verderop staat sinds 1967 één van de meest gevoelige radiotelescopen ter wereld. Hij heeft doorsnede van wel 25 m.
In 1994 ontdekte dit gevoelige apparaat in ver afgelegen donkere melkwegstelsels twee nieuwe sterrenstelsel op een afstand van 10 miljoen lichtjaren. Deze zijn nu alom in de wereld bekend onder de namen Dwingeloo 1 en 2. En elke zelf erkende astroloog zou nu moeten weten waar Dwingeloo ligt.
Dwingeloo wordt er zelf ook niet anders van. Het getuigt van een gewone eenvoud, een mooi gezellig brinkdorp waar de kerk nog steeds in het midden staat.
Ondanks al deze roemruchte betekenis is de telescoop daar op die plek maar een stuitend stalen staketsel van pijpijzer en kippengaas, een storend element, in schril contrast met z'n natuurlijke omgeving. Met zijn rug staat hij naar de bomen en voorzijde naar het wijde veld. Hij heeft zich daar een oneigenlijke plek veroverd, een tekenbeet in zo'n mooi ongeschonden bos.
Slechts een enkele fietser, wandelaar of trimmer komen we tegen. Voor de rest amper iemand te bekennen. Waar blijft dan toch die massa van bewonderaars, die weer en wind wel willen trotseren voor hun liefde van de natuur. Veel mensen zijn zich nauwelijks bewust van de schoonheid van de natuur in hun directe omgeving. Ze hebben vaak een uitgesproken mening over wat zij vinden van het natuurbeleid in Nederland en klagen zonder echte achtergrondkennis. Ze komen er zelf niet of nauwelijks. Dat moet vooral zo blijven om de heersende rust handhaven en verstoring te voorkomen.
Vanuit diezelfde plek aan de bosrand zien we op enkele honderden meters afstand al de schaapskooi van Lhee van Natuurmonumenten, aan de straat met de veelzeggende naam "Achter 't Zaand", die we absoluut wilden zien. Daar worden we vriendelijk ontvangen door de beheerder schaapherder.
Hij is gastvrij en we mogen binnen kijken. In de kooi zitten ca 180 schapen van het ras Drents heideschaap. In de kooi zijn enkele gedeelten afgescheiden waarin enkele schapen de eerste lammeren hebben geworpen, die dartelend in het rond springen.
In krijg een snelle en duidelijke cursus schapenleer waarin een prettig warm en onvervalst Drents accent doorklinkt. Hij neemt ruimschoots de tijd om ons te woord te staan en is blij met oprechte belangstelling. In de manier, waarop hij over zijn schapen praat, proef je de liefde voor het dier en diens natuurlijke omgeving . "Kom over een paar weken nog eens terug, dan moet de rest àflammern" zegt hij.
En voordat we weer verder gaan maakt hij ons nog attent op een paar karakteristieke rammen van het Drentse heideschaap, met hun mooie imposante gekrulde horens.
En ook die worden op de gevoelige plaat vastgelegd.
Onze missie is geslaagd. Voor ons staat vast dat we hier zeker nog weer eens terugkomen. Het Dwingelerveld is een prachtig ruim gebied en heeft in meerdere opzichten wel veel gemeen met gebieden zoals de Engbertsdijksvenen en andere gebieden in ons eigen en vertrouwde Twente
Er zijn ook nog zoveel van die schitterde plekken
die uw en onze bewondering wekken.
Kijk goed om je heen om bewust te leren
de schone schepping nog meer te waarderen
Ontdek, geniet en verwonder u !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten