In gedachten diep verzonken
vast in zijn luie stoel geklonken
wacht hij in 't duister van de nacht
op de nieuwe dag die hij verwacht.
In zijn slaap gestoord, nors en een beetje boos
tuurt hij gedachteloos naar omhoog
en ziet plotsklaps in die wijde hemelboog
van heel ver die ene schitterende verre ster
die daar prachtig al pinkelend zit te pronken
Die ster komt uit het geheel der sterrenrij
steeds sneller en al feller suizend naderbij
en voor dat felle naderende licht
slaat hij zijn handen angstig voor 't gezicht.
Dat licht slaat dwars door zijn handen
om als verlossend vuur in zijn hart te landen
als het antwoord op zijn brandend verlangen
naar liefde en naar vreed' en aangename rust.
En midden in die reeds lang verbeide nacht.
werd voor die man en voor de hele wereld,
een wereld, die in zond' en schuld lag verloren,
Jezus als het verlossend licht
in Bethlehem toch nog onverwachts geboren
Immanuël , God met ons,
die ons de ware vrede bracht.
© Gert Pape
2 opmerkingen:
🔔🌲💙🕯📯
Wat een vreugde het Kind van het licht.
Prachtig gedicht.
Een reactie posten