Nog maar net in bed val ik ongemerkt en loom
doezelend wegdeinend in
een onbeheersbare droom.
Ik zoef en zweef daarna dan
zachtjes door lucht
slaak een diepe zucht en met
een zachte bons
daal ik neer op een geriefelijk bedje van mossig dons
en ben dan zomaar beland
in een onontdekt land.
Alles is hier anders en
uitermate vreemd
'k ben hier alleen, niets
en niemand om mij heen
niets dat ik herken en ik vraag
mij af wie ik zelf ben
een nobody, die is beland
in een niemandsland.
Bij alles wat ik in dat
land daar zie of wat ik daar tegenkom
kan ik die telkens weer gestelde
vraag niet ontwijken
om bij wat ik daar ervaar,
altijd eerst naar mijzelf te kijken
dat is vreemd en ik voel
mij dat land totaal ontheemd.
De duisternis in die nacht
roept bij mij, oh arme stakker
al slapende dan toch weer
ongewild grote onzekerheid in mij wakker
ik geraak van de weifel in
gerede twijfel en in mijn angst
ben ik midden in de nacht
dan nog het aller bangst.
Ik weet niet wat men hier
doet of hoe het daar toegaat
eerder stond altijd wel
een vriend met wijze raad paraat
hier raak ik verward en 't
wordt mij hier banger om 't hart
ik roep de hulp in van goede
vrienden en mijn beminden
ze horen mij niet, zij
laten zich in dit land onmogelijk vinden.
Ik heb nooit geleerd om
mijzelf openlijk te uiten
om mijn eigen zaken zelfstandig
te leren besluiten
in dit land sta ik alleen,
kan niet op vrienden bouwen
dat noodzaakt mij om op eigen
inzichten te vertrouwen.
Ik sta daarin alleen en
moet er helemaal zelf doorheen
de onrust van die droom werkt
in mij ineens heel econoom,
ik vecht en vecht en vind uiteindelijk
dan toch weer wat moed
dat doet mijn brein en
geest opmerkelijk veel goed.
Het is slechts een begin maar
'k weet heel zeker, ja ik win.
En op dat hoogtepunt wordt
mij de overwinning gegund
het is een feit, op dat
moment beëindig ik mijn tegenstrijd
ik ben niet meer verdeeld,die
wond is wonderwel geheeld
en ik vind ik mij dan
voltooid en volwassen terug
in de persoon die ik
herken van wie ik werkelijk nu ben
en geniet in bed nog na, lekker
liggend op mijn rug.
ik ontwaak met de overtuiging
in mijn hoofd
dat ik mij voortaan niet meer
zal vergissen
want vanaf nu af aan, ga ik
voortaan alles zelf beslissen
Ik ga ik verder bouwen aan
mijn eigen zelfvertrouwen
dat heb ik stilzwijgend aan
die vreemde droom beloofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten