Een keurige en kleurige kneu
zit als een klein knoppie
zon aanbiddend en zo zinderend zingend
in het allerhoogste toppie
van een bijna bloesemende boom.
Onophoudelijk zingt hij zonder weerga
met een sterk verlangen naar een e(e)ga
want hij zit daar nu nog heel alleen
in het midden van het Engbertsdijksveen.
Vindt hij straks zijn soort -en lotgenoot
stappen ze gelijk in de huwelijksboot
doen dan samen rap hun bere-best
voor het voltooien van hun nest
en oh...oh…oh…., wat zijn we heden blij.....
na de gezamenlijke productie
van hun beider eerste ei.
