zondag 27 december 2015

bezinning


Op werkdagen tuft mijn boemel door de lieflijke dreven nabij Zenderen en Borne.  Links, rechts, oost en west van de spoorlijn ontvouwt zich een landschap van grazige groene en licht glooiende essenweiden. In de verte onderbreken contouren van kloostermuren de horizon.  Plompverloren staan er ergens, onder de blakende zon, twee rijzige bomen, geheel omgeven door groen gras. Tussen deze bomen in, onder de slagschaduw van het overlopend bladerdak, staat een van bakstenen opgetrokken kapelletje. Met daarbij  onmisbaar een crucifix, Jezus aan het kruis, waterbestendig onder een afdak.

Het staat er allemaal ver weg van de drukte van de woelige wereld, een rustpunt, een punt van bezinning. Een plek waar jij je even terug kunt trekken en je kunt overgeven aan devotie en emotie van gedachten en gevoelens om met God en jezelf in het reine te komen. Ik begrijp de bouwers.

Maar weet u wat nu zo vreemd is? Het heeft geen toegangsweg. Geen uitgesleten looppad, die een regelmatig gebruik aantonen. Alleen groeiend gras rondom. De kloosters hebben een andere bestemming gekregen, de kloosterlingen zijn vertrokken en het kapelletje wordt kennelijk niet meer gebruikt. Er is geen tijd meer voor bezinning en de mensen storten zich in onbezonnenheid in de wereld van het optimaal consumeren van alles wat de wereld te bieden heeft in sex, drugs, rock and roll en materialisme.

Mijn punt van bezinning op werkdagen ligt in de ongestoorde stilte van frisse en fruitige morgens tussen 6 en half zeven.  De bladwijzer bepaalde mij vandaag bij Hebreën 12:14 en ik begon te lezen:
“Streef er naar in vrede te leven met allen en leid een heilig leven, wie dat niet doet zal de Heer niet zien.”
………… en……. ik viel gelijk stil en allerlei gedachten overvielen mij.

Wat een inspiratie voor de dag. Maar daar zit zoveel meer in:   erkenning van God , toewijding aan God  en medemens, levensheiliging, gebod en verbod en sanctie voor de achteloze.

Iedereen, die dit hoort of leest, zal zich nooit meer kunnen onttrekken aan zijn persoonlijke verantwoordelijkheid, die hij heeft ten opzichte van God en samenleving.

Goedemorgen Nederland, een fijne dag nog en…eh……  maak er wat van vandaag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...