Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven
een warrelende lichte lentewind
eindeloos waaiend door mijn leven
die samen met mij zijn juiste richting
vindt.
Een mooi slank meisje met een blond lokje
witte kniekousen en een schattig Schots
rokje
en bij 't geluid van Jimmy Hendrix
joelende gitaar
raakte jij bij mij onverhoeds een
gevoelige snaar.
Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven
door alles heen verweven met heel mijn
leven
Liefde en geluk maar mede moeiten en
zorgen
zijn in 't diepste van heel ons wezen geborgen.
Daar waar vromen op dromen hopen
maakte jij mij bewust van ongekende hartenlust.
Dromen die onbeheersbaar binnenslopen;
al heb ik jou toen op die allereerste dag
voorzichtig en maar ene keer gekust.
't Was dankdag voor 't gewas 1969 en vijf
november
een immer gedenkwaardige dag, forever to
remember
na kerk en daarna cafetaria
werd het uiteindelijk viva victoria.
Op die blijde dag van ons allereerst ontmoeten
zag ik jou bij de jukebox staan en keek me aan.
Wat luikend oogcontact dan doet of je wil
zeggen
valt onmogelijk in enkele woorden uit te
leggen.
In een lange week van gespannen wachten
was jij voortdurend in mijn gedachten.
Zo heeft, alzo door ons ervaren, de
voorzienigheid
met wijs beleid er zeker en zo gelukkig
toe geleid
dat wij elkaar daar nogmaals mochten
ontmoeten.
Van verliefdheid was ik mij wonderwel bewust
en heb jou toen wel vaker dan maar ene
keer gekust.
Voor ons was 't al gauw snel en heel stellig bekeken
nooit en nimmer meer zijn we van elkaars
zijde geweken.
Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven
nog immer zwierig waaiend door mijn leven
mooie momenten in de loop der jaren
vergaard
blijven voor eeuwig in mijn hart en ziel
bewaard.
met jou in mijn leven voel ik mij boven
alles verheven.
Bij ons staat jaarlijks de zevenentwintigste
maart
als datum heel strikt en stevig op de
kaart,
om dat wat nader en duidelijker te verklaren:
dat is de dag, dat namelijk ons huwelijk verjaart.
Die
dag is voor ons echt een gedenkwaardige dag
waarop ik met 'n blijde lach verkondigen
mag:
Dit zijn echt van die gewichtige
gebeurtenissen
die mag je in je leven absoluut niet
missen.
Vandaag zijn we vijfenveertig jaar getrouwd
waarin een 6 persoonsgezin werd opgebouwd.
Begon 't ooit eens, zo bescheiden met ons
beiden,
dat heeft gelukkig door Gods gunst alzo
geleid
tot
een familie, die naar 20 leden is uitgebreid.
't Is geen kwestie van eigen werk of zelf
verworven roem
maar prijs de naam van God, die ik hier dankbaar
noem.
Hij schonk ons veel goeds in ons
huwelijksleven
wat ons het mindere snel doet vergeten.
Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven
dat riep ik toen en dat zeg ik nu,
en koester dat de rest nog van mijn leven:
een warrelende lichte lentewind
die samen met mij zijn goede richting wel
vindt
totdat ooit ……die lentebries is
uitgewaaid
en krachteloos en eens voorgoed verwaait.
Met groot verdriet en mank aan het leven
moet de achterblijvende dan verder leven
met enkel dan nog dierbare herinneringen
om die vertroostend en eindeloos te
bezingen
Dankbaar geluk in het huwelijksleven opgespaard
blijven dan gekoesterd in dat oude hart bewaard
tot hij of zij ook eens tot de vaderen
wordt vergaard
om dan voor eeuwig weer met elkaar te worden
verenigd.
Ook
dan nog zeg ik:
Viva
Victoria
Soli
Deo Gloria
aan
God alle eer!
© Gert Pape
