20190814 overdenking in de ouderdom

 Geloofd zijt Gij, o God, met diepst ontzag
want U overlaadt ons toch dag aan dag
met al uw gunstbewijzen?

Ja, Heer, U bent ons toch een God van heil
U schenkt toch immers, uit goedheid zonder peil
ons 't eeuwig zalig leven?

Maar Heer, de weg naar dat eeuwig leven heen
gaat niet zonder diepe zucht of een stil geween.
Och Heer, wij worden ouder en al iets kinds en krom
men vindt mij, nu wel, denk ik, oud en ook een beetje dom.

Maar Heer, hij had nog zoveel plannen in zijn hoofd
die hij na zijn pensioen nog had willen doen.
Dat vlammenvuur is helaas wel wat gedoofd
ze zijn er nog wel, 't is slechts een schimmenspel,
en niemand is er, die daar nu echt nog in geloofd.

Maar al die dingen Heer, die hij dacht te verwachten
hebben nog steeds hun vaste vorm in zijn gedachten
zij vliegen aan zijn geestesoog wezenlijk voorbij 
en in stilte, kan hij, genoegzaam in zijn verkleinde leven
aan die zinsbegoocheling nog enige voldoening beleven.

 Maar kinderen en kleinkinderen zijn hem niet vergeten
ze komen vaak bij opa een lekker gebakken vissie eten
en ongemerkt  hebben ze dan pas later in de gaten
dat ze al urenlang met elkaar hebben zitten praten.

Zijn kleinzoon zit hem zijn grootse plannen te onthullen
en hoe hij dat in tijden denkt in te moeten vullen.
Die kleinzoon praat maar door en hij luistert aandachtig,
zo interessant,' t wordt hem haast te machtig
want in die plannen worden zijn verwachtingen,
ooit eens gedacht, nu mogelijk geacht door zijn nageslacht 
hetgeen hem met blijdschap en genoegen vervuld.

Thuis zit hij nu weer in zijn luie stoel, met alleen zijn eigen gevoel,
terwijl een zee van tijd haast ledig aan hem voorbij glijdt,
overdenkt hij nu nog zijn allerlaatste  verwachte gedachte:
dat eeuwig heil, dat is alleen nu nog zijn enig doel,
o Heer, ooit eens door U beloofd
en ook voor een ieder,
die in U geloofd.

© Gert Pape

van starheid, liefdeloosheid en van naastenliefde en menselijk meedogen

Trouw heeft hij immer betracht

van wat hij doorgaans dacht 

dat er van hem werd verwacht.

Naastenliefde  en menselijk meedogen

stonden hem als hoogste goed 

voortdurend voor ogen.

Hoorde hij in zijn omgeving enig hulpgeroep

dan stond hij daar als eerste op de stoep,

verkeerde er een plaatsgenoot in nood

hij was 't die direct zijn hulp aan bood.

Zonder enig onderscheid van de persoon 

was naastenliefde en ander hulpbetoon

 hem dagelijks helemaal zo gewoon.

Ongevraagd vervulde hij iemands verlangen

zonder daarvoor een tegenprestatie te ontvangen.

Een man, zo simpel en eerlijk van hart 

dat vond men eigenlijk wel bijzonder apart.

Voor hen bleef hij altijd een vreemde gast 

die nimmer in hun  strenge dorpskader past

Lang geleden was hij in hun dorp komen wonen

om zich volgens hen vrijmoedig en onaangepast

in hun gesloten gemeenschap te durven vertonen.

Binnen de dorpse samenleving werd streng geleerd

alles wat van buiten komt is vreemd en dus verkeerd

Hoe veel goeds hij ook deed hij werd nooit vertrouwd

maar als vreemde blijvend gewantrouwd.

Over hem ontstond een ironisch en komisch verhaal

brutaal ging men met de waarheid aan de haal

Niemand kende zijn verleden en zijn achtergrond

niemand, die dat ook maar echt belangrijk vond

voor hen was hij was gemakkelijk te gebruiken

om zijn recht en hun eigen geweten te  ontduiken.

Jaren sleepten zich zo voort; hij is inmiddels een oude man

is uitgewerkt omdat hij het echt niet meer volbrengen kan, 

Hij zit altijd maar thuis, heel alleen in dat grote oude huis

en ook niemand uit het dorp die nog bij hem komt, 

hij is eenzaam en zijn leven is totaal verstomd.

Op een dag werd hen door de notaris gemeld

dat hun nooit echt erkende weldoener en held

 was heengegaan en zijn woning en al zijn geld

aan de hele dorpgemeenschap had vermaakt

Daardoor geraakt zijn  ze totaal van de kaart.

en nu voor 't eerst in schuld  en  in rouw gehuld.

Die starre traditie deed de menselijkheid verbleken

maar die simpele man heef altijd wel geweten

dat zijn dood voor eens en voor altijd

die liefdeloosheid daar kan doorbreken.

(Die simpele man was een volgeling van Jezus)

20190426 Jezus, de brug over troebel water

Wanneer je moe bent,

je kunt het niet meer aan,

ik zie de tranen in jouw ogen,

kom ik eraan, jij kunt je rustig laten gaan.

Ik ben er ten diepste toe bewogen

om jouw tranen voor altijd af te drogen.

Ik zie jouw zee van zorgen

een kolkende zee van onrustig water

met golven die over je heen dreigen te slaan

ik laat je niet alleen, ik kom eraan

bij mij ben je wel geborgen.

Ik maak jouw woelig troebel water       

tot een veilig dn zo vredig kalm geklater.

Wanneer je down bent en bedrukt

wat je ook doet, niets is er wat dan lukt

wanneer je helemaal denkt vast te lopen

kom dan bij mij terug, ik ben de Brug

om jouw zorgen met mijn leven

voor altijd af te kopen.

 Jezus stierf op Goede Vrijdag voor onze zonden

Met Pasen overwon de dood door weer op te staan.

20180914 In balans met God en onze naaste

Op een leven in absolute balans  
maakt men maar bijzonder weinig kans
dagelijks leiden allerlei situaties  
tot persoonlijke frustraties.
Om die moeiten te willen vermijden 
moet men wel een eenzaam leven willen leiden.

In die rust van stilte en eenzaamheid 
voelt men zich dan van dagelijkse druk bevrijd.
Ver weg van al die drukte en melee 
voelt men zich dan een poosje wel tevree
Maar na lange tijd zo helemaal alleen 
mist men toch weer de mensen om zich heen.

Je kunt problemen nu eenmaal niet ontvluchten;
Krijg jij veel zorg en moeiten te verzuchten
dan moet  jij gewoon wat vaker jouw hart luchten;
en als jij in gesprek met iemand anders gaat
gewoon zeggen waar het volgens jou op staat.
discussiëren kan jijzelf wel door ervaring leren.

De mens is een sociaal dier
vindt in en bij elkaar zijn levensplezier;
ongedwongen omgang voelt 't meest vertrouwd
met  zijn naasten waar hij toch zoveel van houdt.

Moeiten zijn ook dan niet altijd te voorkomen
en heeft 't leven een zware vlucht genomen
kan hij zijn naaste vragen mede zijn last te dragen
maar bovenal  heeft hij zich te schikken in zijn lot
hem ongevraagd zo maar toebedeeld door God.

God gaf Jezus, zijn eniggeboren Zoon
aan de zondige mens onverdiend  tot loon
door zijn smadelijke dood aan 't kruis
haalt Hij de zondaar uit genade voor eeuwig thuis.

Als we 't goede en 't kwade leren te accepteren 
lopen we in ons leven met Jezus de meeste kans
op een leven hier nu al enigszins in balans.

20180408 Over de puzzel van het leven

Het leven lijkt een puzzel waarin je voortdurend op zoek bent naar het ontbrekende stukje.

Net wanneer je denkt het gevonden te hebben ben je er aan andere kant weer eentje kwijtgeraakt.

Het leven is een uitdaging waarin wij tal van kansen en keuzes voorgeschoteld krijgen . Maar hetgeen  soms zo aantrekkelijk lijkt  te zijn is maar erg moeilijk te verwezenlijken.  Twijfel en onzekerheid moeten worden overwonnen en moed getoond worden om haast onmogelijke zaken aan te durven pakken.  

Het is zo triest om aan het eind te moeten constateren dat je niet echt geleefd hebt of dat je kansen hebt laten liggen. Om aan het eind te moeten verzuchten: "Ach had ik dat maar anders of eerder gedaan". 

Jaag  je dromen na en maak ze waar, zei ik onlangs nog tegen een kennis, die met haar gezin geëmigreerd  is naar een uithoek in Noorwegen.  Op zoek, ja..naar wat?  Ja, onthaasten en op zoek naar rust en een leven in de ruimte van een vredige omgeving.

Ik had ook mijn dromen van mooie oorden. Boeken gelezen over Canada en Amerika. Boeiende beschrijvingen van New England over de oostkust van Amerika met de staten Maine, New Hampshire en Vermont en andere. Ik heb mij maar al te graag mee laten slepen in het boek van James Mitchener,  in een eigen beleving  van  de Chesapeak Bay.

Maar heb nooit dat avontuur aangedurfd omdat ik zo aan de familie hang en bang was, dat ik straks een puzzelstukje mis terwijl ik elders net dat ontbrekende stukje gevonden dacht te hebben. 

Ik heb ook zeker kansen en mogelijkheden laten liggen maar ja …….ik eh… , ik droom, …… droom  dan ook zo graag. 

……er is nu al zo veel tijd verstreken 

die kansen en mogelijkheden doen verbleken.

Toch kom ik tot een verhelderende conclusie, 

dat het koesteren van een schone droom 

niet alleen iets is voor een uitgekiende econoom,

voor mij althans, is het zeker geen illusie.

De tijd schrijdt voort en kansen verkwijnen

maar nooit zal dat mijn grote droom doen verdwijnen

nog immer droom ik van een verre Horizon,

en verzucht: 

"och,….dat ik daar toch nog eens komen kon."

In dat land met ongekende mogelijkheden 

waar twijfel behoort tot het verleden

waar verborgen sluiers zijn onthuld

waar de droom van de mens

dan naar wens is  ingevuld

waar alleen de vrede wordt beleden

en 't verleden voor eeuwig 

is gekeerd  naar heden;

daar in dat land 

daar is iedereen 
volmaakt en.....
tevreden!

 Op TV keek ik naar de Passion. Duizenden liepen door de Bijlmer achter het verlichtend kruis van Christus aan. Mensen van allerlei pluimage, gelovig of ongelovig, voor sommigen was het een bevestiging van wat ze geloven, voor anderen het zoeken naar het ontbrekende stukje puzzel in hun leven. Dat zoeken is een bevestiging van hun gemis. Maar allen op zoek naar dat land van  vrede.

Jezus roept ons toe: Ik ben de weg de waarheid en leven. Niemand komt tot de Vader dan door mij. Dus achter Christus aan, door de Bijlmer, door de wereld en door jouw eigen leven. Hij is de voltooier van het leven. Die onze tijd ombuigt in eeuwigdurende vrede.Jezus!  Wie in Hem gelooft zal eeuwig leven hebben. 

In dat land loop je onbevreesd met open ogen in een landschap dat duizend keer mooier dan is dan de Bijlmer, Nederland of Baxter State Park in Maine of in mijn zo geliefde Engbertsdijksvenen.

Als je Christus echt leert kennen dan heb je het ontbrekende stukje gevonden ..........dan is de puzzel van jouw leven compleet. 

20180327 Gedenkwaardigedagen- 45 jaar getrouwd

Altijd  ben jij voor mij dezelfde gebleven

een warrelende lichte lentewind

eindeloos waaiend door mijn leven

die samen met mij zijn juiste richting vindt.

Een mooi slank meisje met een blond lokje

witte kniekousen en een schattig Schots rokje

en bij 't geluid van Jimmy Hendrix joelende gitaar

raakte jij bij mij onverhoeds een gevoelige snaar.

Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven

door alles heen verweven met heel mijn leven

Liefde en geluk maar mede moeiten en zorgen

zijn in 't diepste van heel ons wezen geborgen.

Daar waar vromen op dromen hopen

maakte jij mij bewust van ongekende hartenlust.

Dromen die onbeheersbaar binnenslopen;

al heb ik  jou toen op die allereerste dag

voorzichtig en maar ene keer gekust.

't Was dankdag voor 't gewas 1969 en vijf november

een immer gedenkwaardige dag, forever to remember

na kerk en daarna cafetaria

werd het uiteindelijk viva victoria.

Op die blijde dag van ons allereerst ontmoeten

 zag ik jou bij de jukebox staan en keek me aan.

Wat luikend oogcontact dan doet of  je wil zeggen

valt onmogelijk in enkele woorden uit te leggen.

In een lange week van gespannen wachten

was jij voortdurend in mijn gedachten.

Zo heeft, alzo door ons ervaren, de voorzienigheid

met wijs beleid er zeker en zo gelukkig toe geleid

dat wij elkaar daar nogmaals mochten ontmoeten.

Van verliefdheid was ik mij wonderwel bewust

en heb jou toen wel vaker dan maar ene keer gekust.

Voor ons was 't al  gauw snel en heel stellig bekeken

nooit en nimmer meer zijn we van elkaars zijde geweken.

Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven

nog immer zwierig waaiend door mijn leven

mooie momenten in de loop der jaren vergaard

blijven voor eeuwig in mijn hart en ziel bewaard.

met jou in mijn leven voel ik mij boven alles verheven.

Bij ons staat jaarlijks de zevenentwintigste maart

als datum heel strikt en stevig op de kaart,

om dat wat nader en duidelijker te verklaren:

dat is de dag, dat namelijk ons huwelijk verjaart.

 Die dag is voor ons echt een gedenkwaardige dag

waarop ik met 'n blijde lach verkondigen mag:

Dit zijn echt van die gewichtige gebeurtenissen

die mag je in je leven absoluut niet missen.

Vandaag zijn we vijfenveertig jaar getrouwd

waarin een 6 persoonsgezin werd opgebouwd.

Begon 't ooit eens, zo bescheiden met ons beiden,

dat heeft gelukkig door Gods gunst alzo geleid

 tot een familie, die naar 20 leden is uitgebreid.

't Is geen kwestie van eigen werk of zelf verworven roem

maar prijs de naam van God, die ik hier dankbaar noem.

Hij schonk ons veel goeds in ons huwelijksleven

wat ons het mindere snel doet vergeten.

Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven

dat riep ik toen en dat zeg ik nu,

en koester dat de rest nog van mijn leven:

een warrelende lichte lentewind

die samen met mij zijn goede richting wel vindt

totdat ooit ……die lentebries is uitgewaaid

en krachteloos en eens voorgoed verwaait.

Met groot verdriet en mank aan het leven

moet de achterblijvende dan verder leven

met  enkel dan nog dierbare herinneringen

om die vertroostend en eindeloos te bezingen

Dankbaar geluk in het  huwelijksleven opgespaard

blijven dan gekoesterd  in dat oude hart bewaard

tot hij of zij ook eens tot de vaderen wordt vergaard

om dan voor eeuwig weer met elkaar te worden  verenigd.

Ook dan nog zeg ik:

Viva Victoria

Soli Deo Gloria

aan God alle eer!

© Gert Pape

20170820 Onbevooroordeeld vrienden maken - Doorgrond mij, ken mijn hart o Heer

Enig onderzoek in de psyche van een ander mens
voldoet nooit aan des onderzoekers verwachte wens
geeft meestal blijk van een haast onmogelijke zaak
stelt wel helaas en vaak wat verborgen feiten aan de kaak.

Op zoek naar wat je nu van iemand anders vindt
is speuren in de kronkels van een lastig labyrint.
't Is gecompliceerd echt iemand te doorgronden
niemand is volmaakt, ieder heeft zijn verborgen zonden

Over een ander heb jij op voorhand wel jouw gedachten
wat jij van hem wilt of denkt te kunnen verwachten,
en meestal is dat als ik mij in jou niet heb vergist
nou juist datgene, wat je zelf zo erg ontbeert en mist.

Iemand echt leren kennen in een nieuwe relatie,
is maar beperkt en dat leidt soms tot eigen frustratie
Stel jezelf dan eerst de vraag wie jijzelf nu wel bent
om te beseffen dat jij jezelf nog onvoldoende kent.

De ander niet direct met lastige listige vragen bestormen
om geforceerd een afkeurende mening over hem te vormen
maar hem gewoon als je naaste in zijn eigen waarde laten
en niet zo snel oordelen, zoals helaas al zo velen.

Maar ga eerst eens bij jezelf heel intensief te rade
en wordt ontdekt aan dat jouw eigen stiekeme kwade
dat je nooit openlijk beleed maar waarvan je wel weet
dat God die in 't verborgen ziet, Hij vergeet dat zeker niet.

"Doorgrond mij, ken mijn hart, o Heer.
Zijn mijn gedachten tot uw eer?
Zie of mijn wegen heilig zijn,
mijn paden recht,mijn daden rein.
En doe mij toch met vaste schreden
de weg van eeuwig heil betreden".
(psalm 139:6)

Van zijn stiekeme bedreven zo zondige gedoe
was hij oprecht en gewetensvol zo hopeloos moe
kon die ongerechtigheid niet langer meer verdragen
schepte in God's liefde het grootste behagen.

Achtte verzoening door 't offer van Jezus dood zo groot
verachtte wat de zonde van de wereld hem bood.
Hij heeft voor God oprecht zijn zonden benoemd en beleden
Mag weten dat die genadig hem zijn vergeven en vergeten.

Hij koestert nu sterk het verlangen
nu onbevooroordeeld en geheel onbevangen
nieuwe vrienden in liefde tegemoet te treden.

Hij maakt nu zijn eerder afgewezen mensen uit het verleden
tot gewaardeerde vrienden als naasten in de wereld van heden
en vertelt ze hartstochtelijk en toegewijd, hoe dan
Jezus ook hun lot ten goede keren kan.