Posts tonen met het label samenleving. Alle posts tonen
Posts tonen met het label samenleving. Alle posts tonen

zaterdag 11 mei 2019

van starheid, liefdeloosheid en van naastenliefde en menselijk meedogen


Trouw heeft hij immer betracht
van wat hij doorgaans dacht 
dat er van hem werd verwacht.
Naastenliefde  en menselijk meedogen
stonden hem als hoogste goed 
voortdurend voor ogen.

Hoorde hij in zijn omgeving enig hulpgeroep
dan stond hij daar als eerste op de stoep,
verkeerde er een plaatsgenoot in nood
hij was 't die direct zijn hulp aan bood.
Zonder enig onderscheid van de persoon 
was naastenliefde en ander hulpbetoon
 hem dagelijks helemaal zo gewoon.

Ongevraagd vervulde hij iemands verlangen
zonder daarvoor een tegenprestatie te ontvangen.
Een man, zo simpel en eerlijk van hart 
dat vond men eigenlijk wel bijzonder apart.

Voor hen bleef hij altijd een vreemde gast 
die nimmer in hun  strenge dorpskader past
Lang geleden was hij in hun dorp komen wonen
om zich volgens hen vrijmoedig en onaangepast
in hun gesloten gemeenschap te durven vertonen.

Binnen de dorpse samenleving werd streng geleerd
alles wat van buiten komt is vreemd en dus verkeerd
Hoe veel goeds hij ook deed hij werd nooit vertrouwd
maar als vreemde blijvend gewantrouwd.

Over hem ontstond een ironisch en komisch verhaal
brutaal ging men met de waarheid aan de haal
Niemand kende zijn verleden en zijn achtergrond
niemand, die dat ook maar echt belangrijk vond
voor hen was hij was gemakkelijk te gebruiken
om zijn recht en hun eigen geweten te  ontduiken.

Jaren sleepten zich zo voort; hij is inmiddels een oude man
is uitgewerkt omdat hij het echt niet meer volbrengen kan, 
Hij zit altijd maar thuis, heel alleen in dat grote oude huis
en ook niemand uit het dorp die nog bij hem komt, 
hij is eenzaam en zijn leven is totaal verstomd.

Op een dag werd hen door de notaris gemeld
dat hun nooit echt erkende weldoener en held
 was heengegaan en zijn woning en al zijn geld
aan de hele dorpgemeenschap had vermaakt
Daardoor geraakt zijn  ze totaal van de kaart.
en nu voor 't eerst in schuld  en  in rouw gehuld.

Die starre traditie deed de menselijkheid verbleken
maar die simpele man heef altijd wel geweten
dat zijn dood voor eens en voor altijd
die liefdeloosheid daar kan doorbreken.


(Die simpele man was een volgeling van Jezus)

vrijdag 21 oktober 2016

20161019 Lieve -heersbeestje en al of niet gestipte mensen = samen pluriforme samenleving



Dat blozend beessie op dat blaadje
dat lijkt nu wel een heel mooi plaatje
maar zonder zelfs maar een ene stip
staat hij schand'lijk naakt op die plaat.

Dat vliegend kevertje op dat prentje                          
is een eigenlijk een heel onooglijk ventje
hij heeft eerlijk waar,  jawel verhip,
zelfs nog geen enk'le  zwarte stip.

Hij is dus geheel niet gedecoreerd
wordt dan ook door niemand geëerd
hij zit nu echter wel aan de blaadjes - bovenkant
maar d' onderkant is eigenlijk zijn thuis - en achterland.

Dit mooie schepsel, dat  fraaie maar zo kale creatuur
is ook een beessie  van onze - lieve - heer, zo puur
en zonder stip is hij toch zeker ook  van waarde
voor 't aandoenlijk oog van menig mens op aarde.

Elk beest en elk mens kan worden gewaardeerd
op zichtbare kwaliteiten, zo wordt beweerd,
afhankelijk van wat en hoeveel hij heeft geleerd,
getoond in stippen, dat nogal in aantal varieert.

Dit vreemde exemplaar, dat is wel raar,
dat  zelfs een enk'le zwarte stip ontbeert ,
is weigerachtig en heeft totaal nog niks geleerd.
aan leren heeft en had hij altijd al het land,
en zit daarom aan de maatschappelijke onderkant.

Stiploze mensen zijn meestal meningloos
reageren  negatief en zijn heel vaak boos,
op iedereen leveren ze altijd commentaar
maar maken zelf nog geen ene meter klaar.

De hele wereld is met mensen gevuld
die zijn zo verschillend en in raadselen gehuld,
allen voorzien van één of meerdere  stippen
die net als bij een welbestipt lieve-heers-beest
varieert in aantal van één tot wel negen,
stippen op basis van kennis en ervaring,
valt meestal mee maar ook wel eens tegen;
Zo vormen we samen allen, met elkaar,
die zogeheten pluriforme samenleving.

Leven in vrede
hoe verschillend ook
samen doen en met elkaar
maken we dat vast en zeker klaar
want de geschiedenis heeft al bewezen,
dat duurt nog maar een jaar of……..zzzzz…zz..
………………..maar we blijven eraan werken



Psalm 133 : 3

Waar liefde woont, gebiedt de HEER den zegen:
Daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen,
En 't leven tot in eeuwigheid.

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...