zondag 25 juni 2017

20170625 een meisje van veertien

Een meisje van nog maar veertien jaar, mysterieus en mooi,
zo schoon en zo schrander, bloeit zij in haar lentetooi,
niets lijkt haar in de weg te staan haar levensweg te gaan,
maar onzichtbaar is zij wel zó onzeker en wordt geplaagd,
en belaagd, door ook voor ons zo herkenbare levensvragen.

In het voor Neerlands oog zo'n hecht en voorbeeldig gezin
was zij de derde in de rij, zij zit er precies mooi midden in;
een keurige en degelijke familie bestaande uit vijf leden
met ouders die zelf ook hoge maatschappelijke functies bekleden.

Hard werken en studeren en ambities voor een goede baan
om  straks herkenbaar midden in de maatschappij te staan
gold voor de kinderen als een onuitgesproken maar stellige eis
te leveren in rapporten als een duidelijk en overtuigend bewijs.

De ouders zijn met eigen zaken zo intensief begaan
dat de behoeften van hun dochter hen finaal ontgaan.
Zij hebben haar toch alles gegeven wat ze ook maar hebben wou
hun dochter strekt hén tot eer, een mooie prachtige jonge vrouw
maar het door hen behangen meisje, stond liefdeloos in de kou.

In de ogen van de ouders ging het met haar helemaal verkeerd
hun dochter heeft hen zo ondankbaar en beschamend verlaten
maar wat er echt in haar omging hadden ze niet in de gaten.

Op zoek naar echte oprechte liefde heeft zij haar ware gevonden
daarmee de vaste traditie en de eer van haar ouders geschonden.
In Neerlands achterland vond zij haar man ver beneden haar stand
en stellig onteerd hebben de ouders zich nu van haar afgekeerd.

Zij trouwde een hardwerkende arbeidsman met een duidelijk plan
met zijn ambities om verder te komen koesterde hij mooie dromen
ooit zelfstandig ondernemer te worden, ook al duurt het nog tijden
want het gezin en het krijgen van kinderen mag er niet onder lijden.

Het meisje en haar hardwerkend man stichtten een prachtig gezin
bestaande uit vijf personen, die samen in vrede onder één dak wonen.
De moeder is de spil van het gezin, zij zit er prachtig mooi en midden in.

En toen naast het gezin voor haar voldoende tijd was vrijgekomen
heeft zij vrijwillig leiding in allerlei organisaties op zich genomen.
In die gemeenschap en in menig bestuur werd zij een centrale figuur.

En de kinderen schepten daarin het behagen,
dat zij hun moeder tot …….
hét  voorbeeld van hun eigen leven zagen.

Maar de ouders van het meisje van toen hadden nooit het fatsoen
hun fouten te erkennen en kwamen niet tot inkeer
dat doet dat meisje van toen, nu nog elke dag zo ontzettend  zeer
….. maar mocht ze het ooit over mogen doen

….. dan deed ze absoluut…… hetzelfde weer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...