Posts tonen met het label herfst. Alle posts tonen
Posts tonen met het label herfst. Alle posts tonen

zaterdag 25 november 2017

herfst - positief bekijken


De tijd van herfst, ...alles vervalt en nog meer verdort
maar mijn innerlijk gevoel komt nimmer iets tekort
'k betreur echter de mens, die in een droef herfstig dippie stort
'k spreek uit de wens om hen weer op te fleuren: 
"kijk naar dat gouden gras met die diepgele kleuren".

Die ranke stengels blijven de gele kleur behouden
al worden ze vertrapt, vertreden en wordt erover gelopen
houd toch je eigen kleur vast en wordt daarna dan blij verrast
straks in de lente wordt alles zo gewoon weer fris en groen
heb vertrouwen en daarmee zul je het nu moeten  doen,

donderdag 12 oktober 2017

HERFST 2017

Zo'n  zomers mooi groen blad
verwelkt in felle frisse kleuren
van in - geel tot in  bloedend -rood,
zo siert de herfst haar stervensnood.
Een paddenstoel, benoemd als zwam,
die bruisend uit de aarde kwam
toont trots haar rood met witte stippen.

Een zwam, verfloerst in fletse vlagen,
verliest het eerst zijn hoffelijke hoed
en daarna brokkelt ook z'n brekend been,
en zo vergaat hij en gaat langzaam heen,
wanneer  de winter op komt dagen.

Een paddenstoel, dat is een sporenplant
die zaait zijn sporen rijk op 't land.
De natuur vernieuwt zich ieder jaar,
't is echt waar, jazeker,  heel gewis 

dat hij er volgend jaar gewoon weer is.

© Gert Pape 2015

woensdag 12 oktober 2016

Herfst 2016

De herfst begint 12 weken voor kerst
de zon is dan bijna het verst
van ons verwijderd.

Die zon staat nu boven de evenaar
gaat evenals  ieder ander jaar
naar de zuidelijke keerkring.

In de herfst gebeurt er veel
het jaarlijks ontbladerend geheel
van verkleuring, verdorring en vervaging

Even stiekem kijken achter 't gordijn
was vanmorgen niet zo fijn,
al weer een dikke mist.

Als u op deze foto de echte kleur mist
van deze fleurige maar nu zo fletse vogel
dan hebt u zich echt niet vergist 
dat komt dus door die dikke mist.

Hij vliegt net weg maar gaat nergens heen
want deze bont gekleurde roodborsttapuit,
die met zijn geluid zo rondborstig fluit,
gaat nergens heen;
zo blijft dit fraaie exemplaar
mogelijk dit hele jaar
 gewoon in het Engbertsdijksveen?


zaterdag 27 februari 2016

20160227 Fotografie - kunst - of verslaving


Gré is door de verleiding van fotografie volledig inbeslaggenomen.
En sinds de nieuwe fotocamera er stil aan is gekomen
heeft 't de vorm van een verslingerende verslaving aangenomen.
Haar ogen schieten voortdurend spiedend in het rond 

om de schoonheid van de flora en de fauna, dat alles kakelbont
als fotogenieke elementen vast te leggen in de historie.

Die nieuwe camera kent vele moog'lijkheden en technieken,
maar voorlopig verrast zij heel het volk en 't vaderland,
met fraaie foto's van natuurlijke en luisterrijke momenten
die met verbijsterende verbazing en met scherpte, ja heel simplistisch,
vaak handig en romantisch gemaakt zijn op: " automatisch".

Als zij en ik, hetzelfde object gaan fotograferen,
dan is het duidelijk welke fotograaf we werk'lijk moeten eren.
Iedere week is zij zo, telkens keer op keer,
wel een paar uur neurotisch noest en fotografisch in de weer
om de mooiste beelden voor ons allen vast te leggen.

Dat onafscheidelijke apparaat heeft zij altijd wel paraat
voordurend bij de hand, in huis en zelfs ook in de auto.
Dat apparaat bezit nu sterk en onbewust haar hart
dat het voor haar voelt als een nieuw los ledemaat
dat toch met haar geest steeds blijft verbonden,
een relatie, ja een nieuwe serieuze aanverwant,
waaraan ze nu, wis en waarachtig, haar hart verpandt.

In deze dolle drukte en zo vlot flitsende tijd
is mij ook nog een taakje toebereid
ik ben haar begeleider en haar adviseur
die op mijn beurt uiteindelijk toch haar foto's keurt?
en thuis val ik ook nimmer buiten de boot
ik ben en blijf gewoon haar echtgenoot.

Zij vindt dus, zowel overdag als midden in de nacht
overal en onuitputtelijk wel fotogenieke pracht.
Haar meest gebezigde en o zo vermoeiende kreet
is: Hé kiek doar 's, hé meui doar eens kiek'n.
Nee, zeg ik, Ik riej auto, 't is mar dat je 't weet
ik mut die tegenliggers toch ontwiek'n.

Ook komt het voor dat midden in de nacht
ik mijn vrouw naast mij verwacht.
Ik constateer ontdaan, dat ik haar aanwezigheid ontbeer
Ze staat dan daar voor 't raam, met de camera in de weer
en ze kiekt, legt vast, dwars door en achter de ruiten
de felle schoonheid van een volle maan daarbuiten.

Zo kan het en zo zal het toch weer eens gebeuren,
dat zij met foto's de mensen in 't mooie Twenterand
laat geuren en gaat kleuren om ons allen op te fleuren.

Gré, vooral zo doorgaan.

woensdag 9 december 2015

220151019 Herfst - in de Engbertsdijksvenen

Wekelijks wandelen in de natuur, samen met mijn vrouw. Ik loop met Nordick Walking sticks, voor de noodzakelijke beweging ivm Parkinson. Gré is amateur natuurfotografe en legt de schoonheid van de Schepping vast in beelden van flora en van fauna. In onze nabijheid ligt de Engbertsdijksvenen, dat heeft onze voorkeur.


Herfst.
Ik zie een lange laan met langzij fraaie bomen
waarvan het lover rustig roest.
Het blad verliest haar groene pracht,
het verstoft, verdoft, verliest haar kleur,
de zon stelt menigeen teleur.
De herfst, zij wint aan macht,
de zomer, zij verliest haar zonnekracht.

In de wisseling der jaargetijden
heeft elk seizoen zijn eigen ding,
een eigenheid van typische bekoring
vervult ons met verwondering.
In de herfst  weer paddenstoelen zoeken
en naar hun namen speuren in de boeken.

Uren wandelen in het puur van de natuur
in bossen, heiden en op hoog en lage venen,
zijn we zelfs op koude, kille en wat klamme dagen,
niet ontmoedigd, of door weergoden weg te jagen.
't Is de liefde voor natuur, dat houdt ons in de benen
en onverstoord struinen we zo week' lijks voort
in - en door onze zo geliefde .......Engbertsdijksvenen.


Gert Pape

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...