woensdag 27 december 2017

Wandelen in de Engbertsdijksvenen op 2e kerstdag


Kon nog net even voordat het donker werd. Na een paar grijze dagen eindelijk weer een beetje zon. 
Engbertsdijksvenen vanaf Bavesbeekweg/Oude Leidijkje.


zaterdag 23 december 2017

20171223 van pijnlijke poten en podologie


Soms word je onverhoeds overrompeld
door het feit, dat je wat pijnlijk strompelt,
Ik had pas later door, warempel ik heb hielspoor.

Shockwave als therapie, dat hielp helaas mij nie.
Ik werd verwezen naar een podoloog,
die kundig mijn probleem overwoog.
Dus ik zeg u nu maar onverholen 
vanaf nu draag ik ook nog steunzolen.

Eerder was welgeteld, reeds vastgesteld,
dat ik twee centimeter was gekrompen
ja,ja …u voelt 't wel aan, zelfs op uw klompen,
dat ik die schade nu weer heb hersteld.

dinsdag 5 december 2017

20171206 Louter goedheid

"Louter goedheid zijn Gods paden
voor wie leeft naar zijn verbond
daaraan trouw blijft en zijn daden
slechts op Gods geboden grondt".
(Psalm 25:5)


Het is de morgen na pakjesavond, die we maar geruisloos aan ons voorbij hebben laten gaan.  Ik word wakker en er schiet zo maar een tekst in mijn gedachten. Dat komt wel eens vaker voor bij deze liefhebber van bloemrijke taal.

Als ouderling in mijn kerk heb ik gedurende een periode van 26 jaar tientallen keren een preek gelezen. Ooit las ik een preek van een professor van de TU die ooit als predikant was begonnen in de gemeente van mijn vrouw destijds. Dat was er één van alle eenvoud maar wel met veel symboliek en van een hoogwaardig literair gehalte.
Toen ik met hem daarover correspondeerde en zei dat symboliek, voorbeeldfunctie en enig literair gehalte een preek kan versterken zodat hij beter bij de mensen blijft hangen, bevestigde hij dat volmondig.

Laat daarom de betekenisvolle inhoud van deze zo mooi en fraai geformuleerde frasen  tot u doordringen. Dan is het een mooi cadeautje dat uitgepakt wordt, waar je wat aan  hebt en waar je mee verder kunt.

'Ik moest er wel even over nadenken of ik deze woorden en gedachten wel wereldkundig zou maken.
Maar de gedachte dat die woorden zelfs maar één persoon nog zou kunnen bemoedigen of zou kunnen bevestigen in zijn levenswandel gaven de doorslag.

zaterdag 25 november 2017

herfst - positief bekijken


De tijd van herfst, ...alles vervalt en nog meer verdort
maar mijn innerlijk gevoel komt nimmer iets tekort
'k betreur echter de mens, die in een droef herfstig dippie stort
'k spreek uit de wens om hen weer op te fleuren: 
"kijk naar dat gouden gras met die diepgele kleuren".

Die ranke stengels blijven de gele kleur behouden
al worden ze vertrapt, vertreden en wordt erover gelopen
houd toch je eigen kleur vast en wordt daarna dan blij verrast
straks in de lente wordt alles zo gewoon weer fris en groen
heb vertrouwen en daarmee zul je het nu moeten  doen,

woensdag 15 november 2017

20171118 van BN-ers, PAPARAZZI en SENSTATIEBLADEN


Vreemde gasten zitten 's avonds laat thuis
op de bank zo lekker lui gekluisterd aan de buis
om stiekem nog eventjes, net voor 't nachtelijk slapen,
zich, achter TV of PC, aan verboden vruchten te vergapen.

Dat is rotzooi van laag allooi en op mijn PeeCee doe ik er niet aan mee
Ik kijk dan naar een presentator van zo'n populair praatprogramma
die actuele nieuwsfeiten bespreekt en daarover meningen losweekt
en zo uitgroeit tot een TV prominent die een massa aanhangers kent.

In theaters, in de media en ook op de TeeVee
is hij een algemeen bekende redenaar en publicist
die zich tijdens zijn presentaties never en nooit vergist.
Wat dat betreft, zit 't hem gewoon, van alle kanten mee.

Met helder verstand en van een goede tongriem gesneden
wordt door hem geen enkel beladen onderwerp gemeden.
Met gemak praat hij wel uren lang en honderd uit;
houdt daarmee pas op als de dag zijn ogen sluit.

maar …… 
toen……. hij haar zag 
zei zij, zo heel gewoon: "dag"
en hij, geheel tegen zijn eigen zin en wil
viel totaal overrompeld en wel heel erg storend stil.

Zij was 't, die hem recht in de ogen keek
en meteen voelde hij een priemende steek, 
door haar verschijning en openhartigheid
was hij, zijn spraak en ook de regie, volkomen kwijt.

Verbouwereerd zo hard geraakt en diep geroerd;
door haar verrast en uit zijn evenwicht gebracht,
was hij toch niet zo onaantastbaar dan men altijd dacht
en zijn fans werden zo waar nog zijn gevoeligheid gewaar.

Hij geloofde nooit in liefde op het eerste gezicht
zoiets gebeurt maar hoogstens in een fraai gedicht
maar hij zat daar toen zo stuntelig te schutteren
stamelend wat knullige woorden te sputteren.

Gans Nederland heeft aldus mooi kunnen zien en horen
dat die kanjer opeens verliefd werd tot over z'n beide oren.
Zo stond die zekere man lachwekkend in zijn hemd
hij vond 't maar niks en was daardoor zichtbaar ontstemd.

BN- ers staan bij alles wat ze doen of laten
voortdurend in de belangstelling van het publiek
en de paparazzi houdt hen strak in de gaten.

Die BN-ers zullen het persoonlijk ook wel weten
dat hun privé altijd heel breed wordt uitgemeten
soms overdreven of gewoon onwaar of zelfs ziek .

Die prominente vent en schone vrouw kenden elkaar dus nog maar net
maar eindigden die dag nog in elkaar verstrengeld samen in één bed
en de immer listig loerende paparazzi sloeg daarop de hand
en dat feit stond met druipende saus zo smeuïg overladen
de volgende dag heel uitgebreid in alle sensatiebladen.

Maar ja! …….….ik kan en wil dat ook helemaal niet weten
want zoals u hier nu leest en ziet
ik lees die onsmakelijke rotzooi toch zeker niet!!!

dinsdag 14 november 2017

van een rijke man en een gulle vrouw

Ik leefde altijd mijn eigen leven 
trok mij van niemand ook maar ooit iets aan 
wat ik nu ben, dat heb ik toch immers allemaal zelf gedaan!

Zelfredzaamheid , dat was al die lange tijd mijn streven, 
iedereen heeft gewoon een eigen verantwoordelijkheid.
Je moet het immers zelf maken om je leven te vervolmaken, 
de sterke heeft daarbij succes en een zwakkeling gaat op de fles.
Dat is jammer dan, maar ja, daaraan heb ik toch gewoon: schijt !

Ik genoot volop van het leven, ik zoog het helemaal op
'k bleef altijd ongebonden daar heb ik nooit last van ondervonden.
Vrouwen liepen te hoop en voor geld is immers alles te koop.

Maar toen kwam ook voor mij de grote ommekeer
ik die grote held met al zijn geld als zekerheid
had eens teveel op 't geld en 't geluk vertrouwd 
verkeerd belegd en was opeens alles volledig kwijt
en smadelijk word ik door iedereen nu nagejouwd.

Ze noemen mij bloedzuiger, een narcist, de ander zegt weer egoïst
ik snap het niet, heb ik mij dan toch zo in mijzelf vergist?
Mij wordt nu onverbloemd  verweten: Jij, jij hebt helemaal geen geweten
Ik heb met al dat geld mij nooit  van mijn naastenplicht gekweten.

Ik kom nu tot besef, ja, de schellen vallen mij nu echt van de ogen
ik was miezerige  vent, een egoïstisch financiële zakelijke krent
en kende met de zwakkeren onder ons geen enkel mededogen.

Die held zonder geld is nu op hulp van anderen aangewezen
heeft nu zijn thuis in een kamertje van het bejaardenhuis
hij voelt zich voor het eerst alleen, voor hem een triest en onbekend fenomeen.

Eén kamer verder woont een oude lieve vrouw, zij heet Cato
die tachtigarige Cato kwam vandaag wel heel feestelijk op de foto.
De burgemeester was er en bracht haar mooie bloemen mee
en alles werd opgenomen en uitgezonden voor de lokale TeeVee

Veertig jaar heeft zij zich gewijd aan het geven van vrijwilligheid
aan tal van maatschappelijke  organisaties zo breed verspreid.
Na de vroege dood van haar man heeft zij toen openlijk beleden
ik ga de rest van mijn leven ten gunste van mijn naaste besteden.

En die rijke stinkerd van toen en nu zo arm als Job
keek van een afstandje toe en nam dat alles in zich op
sloeg heel moe en zo beschaamd zijn beide ogen toe.

Terneergeslagen gaf hij haar toch welgemeend de hand
zij zag hem in de ogen, die liepen met tranen vol;
zij aaide hem toen troostend en vergevingsvol 
zo liefkozend  over zijn oude bol;