20180220 generatiekloof ?

De jeugd van tegenwoordig
is niet van gisteren,
kijkt kritisch naar het verleden
uitdagend naar het heden
is hoopvol over de toekomst!

"Wie de jeugd heeft……heeft de toekomst!"

Arbeiden - werken is voor de sterken
kennis vermeerderen en studeren
is voor de wat meer geleerde heren.

Jeugdigen bouwen aan hun carrière
vinden ouderenvisie vaak een barrière.
Voor een eigen plek in de maatschappij
zetten zij die meningen van ouderen opzij.

Zij vinden die visie vaak ouderwets verkeerd.
Zij gaan er dan wel makkelijk aan voorbij,
dat hun eigen kennis, althans door hen beweerd,
hen juist nu door die ouderen is geleerd.

"Kennis maakt macht!"

De hedendaagse maatschappij
is met een creatieve jeugd gediend
die met verfrissend en een nieuw elan
voortbouwt op dat alreeds oude plan;
wat van hun ouders en van hun senioren
zeer zeker het nodige respect verdiend.

"Samenwerking" 

Samenwerking tussen de jongere en oudere generatie
is niet onderhevig aan een glijdende inflatie.
Jong en oud gaan zo hand in hand
en bouwen samen aan de economie
van ons utopisch sterke Nederland.

20180211 over kaalslag en waterstand in de Engbertsdijksvenen

Wee u, gij minnaars der natuur,

zie en aanschouw de verwoesting

van boeiend gretig groeiend groen.

Het snoeimes rust niet, bijlslagen klinken luid

en verkondigen het verstorend geluid

van hun verwoestende vernietiging  

tot ver buiten haar eigen omgeving uit.

Zagen gaan te keer, takken vallen neer

spaanders vliegen in het rond

struiken en andere houtopstallen,

liggen verslagen en versnipperd op de grond.

Vogels, zijn verschrikt en vreselijk verstoord

ongewild uit hun territorium verdreven;

waar men gisteren nog groeiend groen ontwaarde

aanschouwt men nu een volslagen lege kale aarde.

Allerlei ongewenste gassen en de CO2 uitstoot

zijn de factoren die een onstuimige groei vergroot.

De kaalslag zal zijn nut en goede bedoeling wel hebben

maar ik kan daar geen enkel behagen in scheppen.

Waarom dan dit, wat is er aan de hand?

Door bestuurders en natuurkundigen

toegerust  met kennis en met macht

wordt dit echter strikt noodzakelijk geacht

voor het beheersen van de juiste waterstand.

Instandhouding van het groeiend hoogveen

een laatste restje van eens wel zeven meter dik

dat afgestoken en verbrand gedurende anderhalve eeuw

….in warmte werd omgezet maar wel voorgoed verdween.    

©  Gert Pape

Nazaat Rusluie wint Honya-Taisho literatuurprijs

In mijn krant van zaterdag 13 januari 2018 staat een berichtje, waarin de naam Toon Tellegen voorkomt. “Hé, waar heb ik die naam toch eerder gehoord?” vraag ik mij af. Het Historisch Museum Vriezenveen en het kwartaalblad Waver 't Vjenne van de Vereniging Oud Vriezenveen verschaffen mij het antwoord.

Toon Tellegen, de kinderboekenschrijver, heeft in het verre Japan, met het boek Het verlangen van de egel de Honya Taisho prijs gewonnen, het beste boek in de categorie buitenlandse literatuur. Hij is de eerste Nederlander die in dat land van de rijzende zon zoveel eer krijgt toebedeeld. Het boek is daar een regelrechte bestseller. Het is een kinderboek waarvan er in Japan in korte tijd al meer dan 135000 zijn verkocht. Toon is echter ook nazaat van de Vriezenveense ondernemer en koopman G.J. Egbert Engberts, die in 1865 naar St. Petersburg vertrok.

Toon Tellegen studeerde geneeskunde te Utrecht, was drie jaar arts in Kenia en vestigde zich daarna als huisarts te Amsterdam. Hij schreef gedichten en ging later verhalen schrijven voor kinderen. In 1984 verscheen zijn eerste kinderboek. Vooral zijn dierenverhalen rond de mier en de eekhoorn zijn erg geliefd en worden ook door volwassenen graag gelezen vanwege de amusante, bizarre situaties en filosofische diepgang. Een gevierd en gelauwerd schrijver met meerdere bekroonde boeken.

Toon Tellegen en zus Adinka, zijn de samenstellers van een boek met memoires van hun grootvader Egbert Engberts.
Egbert’s dochter, Nina Tellegen-Engberts, heeft nog net op tijd die aantekeningen van haar vader Egbert uit 1929 weten te redden. Haar zoon Toon - en dochter Adinka Tellegen hebben in 2004 de aantekeningen uitgewerkt en gebundeld in een boek onder de titel: Herinneringen aan Rusland. Een waardevolle bijdrage aan de geschiedenis van het wel en wee van de Vriezenveense Rusluie.

Het boek is nog steeds te koop. In het Historisch Museum Vriezenveen is bovendien meer informatie over de handel met Sint Petersburg en het geslacht Engberts aanwezig en dat wordt daar met mooie foto's ondersteund.

De lijn van succesvol ondernemer naar succesvol schrijver is te volgen via http://www.vriezenveners.nl/genealogie, en verloopt als volgt: Gerhardus Johannes Egbert Engberts geboren in 1835 te Vriezenveen krijgt in 1875 in St. Petersburg onder andere zoon Egbert Engberts, die na de Russische revolutie in 1917 vluchtte, nog kort in Mon Repos te Vriezenveen woonde (naast de Hema), vervolgens naar Leiden vertrok en daar in zijn notities de basis legde voor het boek “Herinneringen aan Rusland”. Zijn dochter Nina trouwde met de arts Adrianus Antonius Otto Tellegen. Nina en Adrianus kregen twee kinderen, Adinka en Toon. Toon de arts en kinderboekenschrijver.

Gert Pape, Historisch Museum Vriezenveen.

20180210 Thierry Baudet - Forum voor democratie…..?

Demos is volk en Cratos is macht
die twee tot één macht samengebracht
onder één dak, dat levert met enig gemak
voor heel ons volk en vaderland,
een gerespecteerde heersende macht
waarmee we zo maar zijn beland
in ons politiek zo democratisch mogelijk Nederland.

Fraai formulerend lullend fenomeen Thiery Baudet
heeft gisteren in verbaal verwoord gedrag,
gemerkt , dat hij nog wel heel veel leren mag
en zichzelf zodoende mooi te kakken heeft gezet
in het eerste grote verkiezingsdebat. 

Door anderen zo listiglijk bewust uitgelokt

werd hij tot het uiterste opgefokt.

Dat trucje had hij nog niet verstaan

maar is toen helemaal uit zijn plaat gegaan. 

Wat was er dan eigenlijk aan de hand?
In heftig, en nu in on - geaffecteerd gebral
gaf hij de aanzet tot eigen politiek verval.
Erg heftig en geëmotioneerd heeft hij gereageerd
op valse uitspraken, althans door hem beweerd.

Je mag je toch verzetten
als je (vals) wordt beschuldigd?
Dat maakt politiek helemaal niets uit,
hij heeft politiek gezien gans incorrect gereageerd
waardoor de kiezer zich nu tegen hem keert.
Nu wordt een ander politiek kopstuk
in plaats van hem, als winnaar
van dat debat gehuldigd.

En dat Forum voor Democratie……
nou ja......
dat komt er volgens mij ook nie……!

De oude smederij Schoenmaker

In het centrum van Vriezenveen staat een markant en fraai gerestaureerd pand, Westeinde 26, nu in gebruik als woning.  Eens was in dit nu 152 jaar oude pand, gedurende een periode van 105 jaar, een smederij en wagenmakerij gevestigd.

In 1865 liet Frederik Derks een smederij bouwen. In 1923 is Egbert Schoenmaker tot dit bedrijf toegetreden. Frederik Derks wilde stoppen met de smederij en overschakelen naar een winkelbedrijf, samen met zijn zoon Hendrik, in een pand even verderop. Frederik Derks en Egbert Schoenmaker trokken samen een tijdje zakelijk op totdat de winkel van Derks in 1924 of 1925 gereed was. De smederij werd vanaf dat moment voortgezet door Egbert Schoenmaker. In 1923 werd de houten wagenmakerij afgebroken en gebruikt voor een stenen uitbreiding van de smederij.

In de smederij werden paarden verlegd, hoepels getrokken, zeisen gehaard, enz.
Een nota uit 1941 vermeldt: een paard voor en achter verlegd Fl. 2,55. Daarbij paste men roodgloeiende ijzers op de paardenhoef waarbij een indringende rook vrijkwam en vervolgens werden die op de hoef gespijkerd. Het is meerdere keren voorgekomen, dat 's nachts uitgebroken paarden 's ochtends al bij de smederij stonden te wachten. Ze hadden last van doorgegroeide hoeven en wisten zelf de weg naar hun dokter wel te vinden.

Eikenhouten wagenwielen werden voorzien van een ijzeren band, een hoepel. Een hoepel mocht tot 2,5 cm krapper zijn dan de omtrek van het wiel. De hoepel werd onder dubbel vuur roodgloeiend gemaakt waarna hij om het wiel werd gelegd en met water werd afgekoeld en aldus vast om het wiel trok.
Een zeis werd uitgeklopt met een hamer om hem scherp te krijgen.

Tot in de late jaren '60 sierden nabij de smederij landbouwwerktuigen als hooischudders, maaibalken en gierketels soms nog het straatbeeld.

Van Smederij tot dierenspeciaalzaak.
Egberts zoon Henk Schoenmaker (*1923) kwam na het behalen van zijn diploma van rijks - gediplomeerd hoefsmid bij zijn vader in de zaak. De bedrijfsnaam veranderde daarbij in firma E. Schoenmaker en Zoon. Lange tijd werkten vader en zoon samen, tot in 1965, toen eerst vader Egbert op 8 september overleed en enkele weken later zoon Henk op 10 oktober.

De smederij werd door mevr. Schoenmaker - Heitink voortgezet met hulp van de personeelsleden Gerrit Jonker en Henk Eshuis en in 1968 definitief beëindigd.

Vader Egbert en zoon Henk waren in 1954 in een nieuw winkelpand annex woning aan de Almeloseweg 2 gestart met de verkoop van ijzerwaren en gereedschappen. Deze winkel nam mevr. J.H. schoenmaker - Schipper in 1965 onder haar hoede.

De 3e generatie Schoenmaker, zoon Dirk, heeft er in 1972 de huidige dierenspeciaalzaak van gemaakt onder de oude naam: firma E. Schoenmaker & Zoon.

January 25, 2018

|

Historisch Museum - Gert Pape