Posts tonen met het label muziek. Alle posts tonen
Posts tonen met het label muziek. Alle posts tonen

dinsdag 16 oktober 2018

20181016 Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is

Ieder mens leeft zich van harte en uitbundig uit
op zijn eigen cimbaal, zijn citer of zijn trom of fluit,
met zijn allen produceren  we weliswaar zo heel gewoon
een kakofonie aan geluid, fraai en toch zo heel verschillend van toon.

Raakt de keuze van iemand anders lied je misschien  niet,
als jij in het verhaal van 't lied daar helemaal niets in ziet,
vindt jij de samenhang tussen tekst en muziek nogal raar?
die ander wordt bij jou enig gebrek aan inlevingsvermogen gewaar.

De één is nu eenmaal royaal en ruimhartig ritmisch ingesteld
terwijl de ander kwijlt als 't verhaal zo mooi melodisch wordt verteld.
Die volheid  van de samenhang van teksten  en van klare klanken
is mede aan de veelkleurigheid aan gevoelens van de mens te danken.

Zo produceren we allemaal
permanent en energiek
alledaags onze eigen levensmuziek.

Ik sluit me op in de besloten wereld van mijn koptelefoon
luisterend naar lieflijke liedjes waar ik mijzelf dan mee beloon.
Muziek is pas echt als het mij oprecht en diep van binnen raakt
en bewogen springen dan  zo maar spontaan de tranen in mijn ogen
mijn lijf schudt, rilt en trilt en het begint van binnenuit te beven
en ongeremd laat ik mij in mijn gevoel zo lekker ver weg zweven

In muziek vind ik mijn rust
en elke dag laat ik mij wel even
door de muziek mee zweven
op de tonen van het leven.

© Gert Pape

maandag 29 januari 2018

20180124 tuinfluiter Chatrou van wereldformaat

Voor wie van fluiten houdt. Ik heb een nieuwe tuinfluiter ontdekt; en wel enig in zijn soort. 

Het buitenfluiten is uit. Fluiten op straat hoor je nog amper. Ik lees dat er een maatschappelijke afkeuring bestaat tegen het fluiten op straat. Men associeert dat met een vrouw- onvriendelijke bejegening. Een onzinnige bewering van vermeende kenners die  hun eigen haantjesgedrag niet kennen. Als ik mijn "Badinerie" al fietsende fluit heb ik geen andere bedoeling dan de muziek te eren en vrouwen kunnen veilig over straat.

Ik lees dat Geert Chatrou uit Rotterdam wereldkampioen kunstfluiten is. Alles wat er uit zijn mond komt is fenomenaal.  Ik wist dat niet, ik ken hem niet en heb hem nog nooit horen fluiten. Dus maar even in het internet gedoken en even aan dat fluiten geroken. Niets teveel gezegd.  Ik adviseer deze tomeloze tuinfluiter om toch maar niet buiten te gaan fluiten omdat hij daarmee al het verkeer van verbazing ontregelt.

Hij heet een kunstfluiter te zijn. Een woord waaraan verschillende betekenissen zijn te ontlenen. Kunst als  nep om het van echt te onderscheiden of de Kunst van een bovenmatige muzikale prestatie. 
Hij concerteert met orkesten en brengt met frivole klanken van Hongaarse Csardas het publiek tot verbazing. Geen klassiek stuk zo moeilijk of hij kan het wel aan. Hij was te gast in het programma podium Witteman . Hij vertelde dat hij een aangeboren talent heeft waardoor hij anders fluit dan de meeste mensen.  Hij gebruikt amper zijn tong maar hoofdzakelijk zijn keel om die veelheid  aan klinkende klanken te kunnen produceren. Hij vergeleek dat met een merel bij wie je de keel zo ziet bewegen als hij zo uitbundig fluit.

Wereldkampioen of niet hij kan er alleen niet van leven en heeft er wel een baan naast. 
Het is wel kunst met een hoofdletter K met een lokaal bereik aangeduid een L , namelijk die van liefhebber,  je moet er wel  van houden . Het blijft uiteindelijk dan toch maar ……..gewoon Kunstfluiten.

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...