Is God nog in ons midden?
Is dat nu een wezenlijke of toch weer zo'n softe vraag,
die in 't verborgen daagt in veel verwarde harten.
Die vraag speelt ook een "goedgelovig" christen,
echt ongewild maar toch wel eens danig parten.
We leven in een vrijdenkende moderne tijd
van no-nonsense en van concrete werkelijkheid.
De moderne mens wil geen zinloze tijd meer verknoeien
om zich met de abstractie van 't christelijk geloof te vermoeien.
Die vraag werd ons wel heel concreet gesteld
in een preek, die ons afgelopen zondag werd verteld
voor dat thema moeten we nu ook nog zelf aan het werk
voor 't vervolg aanstaande zondag, weer in onze kerk
De vraag: of God nog in ons midden is
is voor menig christen, onbetwist en heel gewis
een zekerheid van dingen waarop zij hopen
en waarvan het bewijs te vinden is
in de bijbel en in 's mensen levenslopen
als een vast en onvervalst getuigenis.
Is God nog in mijn midden?
als ik hem niet zie en ook niet hoor
als ik Hem nu aanroep in mijn bidden
of met mijn leven Hem misschien niet bekoor.
Is Hij dan al die tijd, mij onwetend nabij geweest?
Verbazingwekkend en toch weer zo verblijdend
mag ik zeker weten: Hij is en was er met zijn Heilige Geest.
De werking van Gods Geest in u en mij
is niet afhankelijk van ons denken of ervaren.
Die Geest laat ons niet achter in een onzeker lot
en brengt benarde of verwarde mensen tot bedaren
en maakt de menselijke wil weer stil …. tot God.
De genade van Vader, Zoon en Heilige Geest,
werkt voortdurend onvermoeibaar door ons en alles heen
dat houdt ons als wankele christenen
in dit aardse leven nog stevig op de been.
Wie op de Heer vertrouwt
heeft zeker niet zand gebouwd
en Gods vertrouw' lijk omgang vindt
nog steeds de ziel waar zijn vrees in woont.
© Gert Pape
woensdag 9 november 2016
dinsdag 1 november 2016
20161027 Pimpeltje en een blaadje
Op ons kleurig klinkerpaadje
pleegt pimpeltje enig gestoei
met een herfstig eikenblaadje
dat gevallen……
net even voorbij woei.
20161101 Katerjanspad te Vriezenveen
De tijd van herfst, ...alles vervalt en nog meer verdort
maar mijn innerlijk gevoel komt nimmer niets tekort
'k betreur echter de mens, die in een droef herfstig dippie stort
'k spreek uit de wens om hen weer op te fleuren:
"kijk naar dat gouden gras met die diepgele kleuren".
Die ranke stengels blijven de gele kleur behouden
al worden ze vertrapt, vertreden en wordt erover gelopen
houd toch je eigen kleur vast en wordt daarna dan blij verrast
straks in de lente wordt alles zo gewoon weer fris en groen
heb vertrouwen en daarmee zul je het nu moeten doen,
20161026 van een winterkoninkje en geduld
Hij was al dagen lang te horen
met zijn hoge harde korte tonen
die zich diep in je oren boren.
Dat maakt natuurlijk wel nieuwsgierig
en 't kost lang wachten en veel geduld
maar 't geluid werd uiteindelijk toch onthuld
Hij is heel beweeglijk en zo vliegensvlug
en zit ook nog geen enkel ogenblik stil,
maar was toch slechts kort van goede wil.
Een winterkoning maakte z'n opwachting
hij poseerde voor een korte vertoning
zo kreeg 't geduld uiteindelijk nog z'n beloning.
vrijdag 28 oktober 2016
mooi getekende roofvogel
Door Google foto's worden ongevraagd albums gegenereerd van je eigen foto's. Soms is de kwaliteit daarvan beter dan eigen mogelijkheden,Zo ook deze roofvogel. Foto van 14 mei Veeneindeweg te Vriezenveen.
zaterdag 22 oktober 2016
20161022 de tijd van je leven - als de loop der seizoenen
een etmaal beslaat wel 24 uur,
tijd lijkt lijdzaam zichzelf te dragen.
Momenteel is nu en nu ook heden
maar is morgen al weer verleden,
Oh mens, bedenk toch wel:
tijd gaat wel ontzettend snel.
De Formeerder van de dag,
denkt niet termen van de tijd
zijn dagen rijgen zich aaneen,
tot in eindeloze eeuwigheid.
Van Hem krijgt ieder mens
lengte van levenstijd toegekend
bedenk dan wel, we hollen snel,
naar 't ons overrompelend end
Ja, tijd is een ongrijpbaar fenomeen:
't glipt ons door de vingers heen.
Gezondheid, liefde en geluk,
een lekker lang leven hier op aarde,
dat is de allergrootste wens,
van elk der dagen minnend mens.
Een diep verlangen naar een tijd
in oneindige onaantastbaarheid,
een verzuchting naar tijdloze volmaaktheid,
als stille wens van een ongekende waarde.
De mens, moet toch weten van levensfases
van groei en bloei en ups and downs;
hij weet 't wel maar voorziet ze vaak niet
welke voor hem liggen in 't verschiet
totdat ze zich onaangekondigd melden
en aan 't lijf of leven zich laten gelden;
en die hij in de hem nog toekomende jaren
zelf, met Gods hulp, zal moeten ervaren.
Grote verschillen in die levenstijden
zijn helaas niet altijd te vermijden
maar elk bewust belevend mens,
die herkent kent ze zeker wel
Ze zijn wel te vergelijken
met de natuur - jaargetijden
en lopen daarmee evenwel
haast symmetrisch parallel.
De lente heb ik heel goed gekend
en ben daarmee toch zeer verwend;
de zomer heb ik mogen beleven
als de mooiste tijd van het gezegend leven
Nog voor de kerst wordt het nu toch herfst
en ervaar nu toch wel enige hinder,
't wordt daardoor fysiek toch wel wat minder.
Maar herfst geeft mooie en diepe kleuren
waardoor het late leven nog volop kan fleuren.
Ik denk: een strenge winter komt er nooit
want ruim daarvoor is alles al voltooid;
we worden dan al voor de laatste reis gehaald
daarvoor heeft Jezus de ticket al betaald.
vrijdag 21 oktober 2016
20161019 Lieve -heersbeestje en al of niet gestipte mensen = samen pluriforme samenleving
Dat blozend
beessie op dat blaadje
dat lijkt nu
wel een heel mooi plaatje
maar zonder
zelfs maar een ene stip
staat hij
schand'lijk naakt op die plaat.
Dat vliegend kevertje op dat prentje
is een
eigenlijk een heel onooglijk ventje
hij heeft
eerlijk waar, jawel verhip,
zelfs nog
geen enk'le zwarte stip.
Hij is dus
geheel niet gedecoreerd
wordt dan
ook door niemand geëerd
hij zit nu
echter wel aan de blaadjes - bovenkant
maar d'
onderkant is eigenlijk zijn thuis - en achterland.
Dit mooie
schepsel, dat fraaie maar zo kale
creatuur
is ook een
beessie van onze - lieve - heer, zo puur
en zonder
stip is hij toch zeker ook van waarde
voor 't
aandoenlijk oog van menig mens op aarde.
Elk beest en
elk mens kan worden gewaardeerd
op zichtbare
kwaliteiten, zo wordt beweerd,
afhankelijk
van wat en hoeveel hij heeft geleerd,
getoond in
stippen, dat nogal in aantal varieert.
Dit vreemde
exemplaar, dat is wel raar,
dat zelfs een enk'le zwarte stip ontbeert ,
is
weigerachtig en heeft totaal nog niks geleerd.
aan leren
heeft en had hij altijd al het land,
en zit
daarom aan de maatschappelijke onderkant.
Stiploze
mensen zijn meestal meningloos
reageren negatief en zijn heel vaak boos,
op iedereen
leveren ze altijd commentaar
maar maken
zelf nog geen ene meter klaar.
De hele
wereld is met mensen gevuld
die zijn zo
verschillend en in raadselen gehuld,
allen
voorzien van één of meerdere stippen
die net als
bij een welbestipt lieve-heers-beest
varieert in
aantal van één tot wel negen,
stippen op
basis van kennis en ervaring,
valt meestal
mee maar ook wel eens tegen;
Zo vormen we
samen allen, met elkaar,
die
zogeheten pluriforme samenleving.
Leven in
vrede
hoe
verschillend ook
samen doen en
met elkaar
maken we dat
vast en zeker klaar
want de
geschiedenis heeft al bewezen,
dat duurt
nog maar een jaar of……..zzzzz…zz..
………………..maar we blijven eraan werken
………………..maar we blijven eraan werken
Psalm 133 : 3
Waar
liefde woont, gebiedt de HEER den zegen:
Daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen,
En 't leven tot in eeuwigheid.
Daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen,
En 't leven tot in eeuwigheid.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Als 't vlammetje dooft in 't hoofd
Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...
-
Een westerse zakenman vertrekt uit de drukke Randstad voor een bespreking in het verre Twente. Geërgerd door frustrerende files van stopp...
-
Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...
-
Mijn zoektocht naar mooi dromenland blijkt vaak fantasie, die al voortijdig strandt ik ontbeer aldus mijn begeerde slaaptoestand. Mijn bio...