dinsdag 3 april 2018

De blauwe heikikker (in paartijd)



De heikikker (Rana arvalis) is een middelgrote kikker en ze kunnnen 8 cm groot worden.
In de paartijd (eind februari, tot uiterlijk begin april met een piek in kooractiviteit in maart) kleuren mannetjes licht- tot fel blauw. Deze kleur is maar enkele dagen aanwezig. 
Dit is een interessant natuurverschijnsel dat vele mensen van heinde en verre lokt om dat op de gevoelige plaat vast te leggen. 
Gewoon opstellen in rijen van drie maar vooral ....kalm an.








maandag 26 maart 2018

20180327 Gedenkwaardigedagen- 45 jaar getrouwd



Altijd  ben jij voor mij dezelfde gebleven
een warrelende lichte lentewind
eindeloos waaiend door mijn leven
die samen met mij zijn juiste richting vindt.

Een mooi slank meisje met een blond lokje
witte kniekousen en een schattig Schots rokje
en bij 't geluid van Jimmy Hendrix joelende gitaar
raakte jij bij mij onverhoeds een gevoelige snaar.

Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven
door alles heen verweven met heel mijn leven
Liefde en geluk maar mede moeiten en zorgen
zijn in 't diepste van heel ons wezen geborgen.

Daar waar vromen op dromen hopen
maakte jij mij bewust van ongekende hartenlust.
Dromen die onbeheersbaar binnenslopen;
al heb ik  jou toen op die allereerste dag
voorzichtig en maar ene keer gekust.

't Was dankdag voor 't gewas 1969 en vijf november
een immer gedenkwaardige dag, forever to remember
na kerk en daarna cafetaria
werd het uiteindelijk viva victoria.

Op die blijde dag van ons allereerst ontmoeten
 zag ik jou bij de jukebox staan en keek me aan.
Wat luikend oogcontact dan doet of  je wil zeggen
valt onmogelijk in enkele woorden uit te leggen.

In een lange week van gespannen wachten
was jij voortdurend in mijn gedachten.
Zo heeft, alzo door ons ervaren, de voorzienigheid
met wijs beleid er zeker en zo gelukkig toe geleid
dat wij elkaar daar nogmaals mochten ontmoeten.

Van verliefdheid was ik mij wonderwel bewust
en heb jou toen wel vaker dan maar ene keer gekust.
Voor ons was 't al  gauw snel en heel stellig bekeken
nooit en nimmer meer zijn we van elkaars zijde geweken.

Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven
nog immer zwierig waaiend door mijn leven
mooie momenten in de loop der jaren vergaard
blijven voor eeuwig in mijn hart en ziel bewaard.
met jou in mijn leven voel ik mij boven alles verheven.

Bij ons staat jaarlijks de zevenentwintigste maart
als datum heel strikt en stevig op de kaart,
om dat wat nader en duidelijker te verklaren:
dat is de dag, dat namelijk ons huwelijk verjaart.

 Die dag is voor ons echt een gedenkwaardige dag
waarop ik met 'n blijde lach verkondigen mag:
Dit zijn echt van die gewichtige gebeurtenissen
die mag je in je leven absoluut niet missen.

Vandaag zijn we vijfenveertig jaar getrouwd
waarin een 6 persoonsgezin werd opgebouwd.
Begon 't ooit eens, zo bescheiden met ons beiden,
dat heeft gelukkig door Gods gunst alzo geleid
 tot een familie, die naar 20 leden is uitgebreid.

't Is geen kwestie van eigen werk of zelf verworven roem
maar prijs de naam van God, die ik hier dankbaar noem.
Hij schonk ons veel goeds in ons huwelijksleven
wat ons het mindere snel doet vergeten.

Altijd ben jij voor mij dezelfde gebleven
dat riep ik toen en dat zeg ik nu,
en koester dat de rest nog van mijn leven:
een warrelende lichte lentewind
die samen met mij zijn goede richting wel vindt
totdat ooit ……die lentebries is uitgewaaid
en krachteloos en eens voorgoed verwaait.

Met groot verdriet en mank aan het leven
moet de achterblijvende dan verder leven
met  enkel dan nog dierbare herinneringen
om die vertroostend en eindeloos te bezingen

Dankbaar geluk in het  huwelijksleven opgespaard
blijven dan gekoesterd  in dat oude hart bewaard
tot hij of zij ook eens tot de vaderen wordt vergaard
om dan voor eeuwig weer met elkaar te worden  verenigd.

Ook dan nog zeg ik:
Viva Victoria
Soli Deo Gloria
aan God alle eer!


© Gert Pape

vrijdag 16 maart 2018

20180319 Moederschap - levenstaak van mijn moeder

Vandaag is het precies 67 jaar geleden,
dat ik deze wereld ben binnengetreden
en hartstochtelijk met sterk verlangen
dankbaar door mijn moeder ontvangen.

Het was mijn toegewijde moeder,
die op een leeftijd van wel 42 jaar,
al barende daar nog eens vol van genoot
maar na mij nu toch echt haar moederschoot afsloot.

Mijn moeder koesterde altoos die stille hunkering
naar herbeleving van nog maar eens een boreling.
Ik was daarvan dé dankbare bevestiging.

In mijn vrije blije prille kinderjaren
heb ik altijd haar liefde mogen ervaren,
met haar krachtige en zo zachte armen
wist zij mijn leven behaaglijk te verwarmen;
werd mijn lijf zo stijf en strak geknuffeld,
ja, welhaast liefdevol geplet,
in opeisende moederliefde,
die voor mij gold als was het wet.

Uit een nabije en mij zeer bekende bron
werd mij vele jaren later ongepast bekend:
'k was een ongelukje, 'k was niet heus gepland,
'k geloof 't niet, nooit heb ik daarvan iets gemerkt,
'k werd als jongste van de zes, juist danig verwend.

Ik ben in de leer van 't enig juiste goede leven
heel degelijk en goed christ' lijk opgevoed
mijn moeder wist heel precies hoe dat juist moet.

Langs niet nader uitgelegde vaste lijnen
werden lokale zeden en strenge kerkelijke traditie
als een onbeschreven wet, zo streng gehanteerd,
werd mij dagelijks, nooit wedersproken geleerd.

De schoolse kennis van mijn ma op deez' aard
heeft zij in 8 klassen lagere school bijeen vergaard
voor haar leven was dat voldoende om te weten,
en van die lokale een kerkelijke zeden
heeft zij zich ruim voldoende gekweten.

Voortdurend werd die visie op ons toegepast
moderne tijden waren ongepast,
gaven immers alleen maar overlast.

De kinderen groeiden haar in kennis en verstand voorbij
steevast handhaafde zij haar stugge traditionele livrei.
Voor haar denken was de wereld al voldoende groot
dan de afstand, die de fiets haar zelftrappend bood.

Zo intens gedreven en in haar moederrol begaan
kon zij haar kinderen maar erg moeilijk laten gaan
Een harde les voor haar en tenslotte ook ten spijt,
zij raakte toch haar controle over de kinderen kwijt.

Vijf van de zes hebben de ouderlijke stal verlaten
om hun leven naar eigen inzichten in te kunnen richten
maar namen wel als basis, wat moeder hen had geleerd
Daarin wordt moeder iedere dag nog dankbaar geëerd.

Zij heeft haar levenstaak "het moederschap"volbracht!

dinsdag 27 februari 2018

Hij lijkt zo aardig op de TV, de nieuwe keizer van China…..

Onze koning kan het goed met hem vinden. Mannen die elkaar respecteren op het menselijke vlak en zo af en toe, voor het oog van de toekijkende wereld, even bij elkaar op de koffie komen.
Oogstrelend public relationship.

Een correct geklede man, strak in een westers pak met das en altijd die ondoorgrondelijke glimlach op zijn gezicht. Hij is machtig man en hij heeft voor zijn land China en de wereld een duidelijk plan, dat hij presenteert in zijn "Nieuwe Gedachte" van Xi Jinping. "We moeten ons ontdoen van alle virussen die de partij uithollen" Nou, dat zegt genoeg over deze vriendelijke meneer. Deze keer heeft het Rode Boekje van Mao gewoon een andere kleur.

De Noorse politicoloog omschrijft zijn leiderschap als het perfecte dictatorschap.
Samen met Vladimir Poetin zijn ze beiden uit op de vorming van een absolute wereldmacht en daarin, lieve mensen, is geen ruimte voor echte persoonlijke vrijheid. Een wereld waarin alles en iedereen gecontroleerd wordt. Ook de sociale media wordt aan banden gelegd. Ja, hij is heel erg aardig en heel vriendelijk en hij wil inderdaad het beste voor de mensen maar alleen als jij doet wat hij zegt.

En hoe staat het met ons, het Westen, onze Atlantische machtige tegenhanger?
Ja, wij hebben onze eigen clown uit die machtige Verenigde Staten, die het niveau van Pipo nog niet haalt. ……. sapperde…… sapperde…..flap …ja, ja,maar….dat is voorwaar geen grap!
Deze nietszeggende clowneske man zit op zijn zelf zo ingenomen ivoren troon.
Voor het westen is hij een ware blamage en verricht zo vaak verbale politieke ravage.

Elk weldenkend mens heeft thans nu wel de wens om onze westerse tegenhanger in te ruilen voor een degelijke en uit het goede hout gesneden vervanger. Een charismatisch man die deze huidige komische malloot maar gauw van zijn ivoren troon stoot.

En hoe dat moet gebeuren?
Ja , dat moet Pipo nog even aan de binnenkant van zijn ogen bekijken.
Maar als u het niet erg vind, ik ga over tot de orde van de dag.
Mijn vrouw is vandaag jarig.
Mijn keizerin, die heeft het beste voor met mij en ook nog voor de heeeeele wereld! 

© Gert Pape

zaterdag 24 februari 2018

Als 't vlammetje dooft in 't hoofd

Hij vecht voor het behoud van zijn memorie, vreest nog meer het verlies van eigen historie, steevast en heel stellig blijft hij ontkennen da...